ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

ΔΙΑΚΥΡΥΞΗ 3ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974 _______________________________________________________

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Βρήκα αυτήν την επιστολή στο Blog"Political Vigilance" (http://politicalvigilance.blogspot.com/2007/09/vs.html)  και την δημοσιεύω γιατί με καλύπτει κατά το μεγαλύτερο μέρος της.

19 Σεπτέμβριος 2007 10:18 πμ
Ανώνυμος είπε...
Την πιο κάτω επιστολή απέστειλε στον Γ.Α.Παπανδρέου φίλος μου αριστερός, ο οποίος για 1η φορά μετά το 1993 (και για 2η φορά στην ζωή του) ψήφισε ΠΑ.ΣΟ.Κ. . Την δημοσιοποιώ με την άδειά του. Αξίζει να την διαβάσουμε.

Αγαπητέ πρόεδρε

Αντιλαμβάνομαι ότι οι ώρες είναι δύσκολες και το πλέον πιθανό είναι να μην διαβάσεις την επιστολή μου αυτή. Ανήκω στα πρόσωπα αυτά που όχι μόνο σε ψήφισαν προερχόμενα από την αριστερά , αλλά και σε στήριξαν στις πολιτικές επιλογές σου (από την σκοπιά της πολιτικής άποψης).
Τελικά υπάρχουν πολλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τουλάχιστον 2 (δύο). Τούτο διαφαινόταν και στην κοινωνία από σειρά ετών, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του προκατόχου σου. (εμείς ως σκεπτόμενοι άνθρωποι τον έχουμε ανακηρύξει ως τον πλέον επιτυχημένο δεξιό πολιτικό της χώρας, πρωταθλητή στους «μονόδρομους» …). Δεν θα κάνω λόγο για κεντροδεξιό και κεντροαριστερό ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά για διεφθαρμένο και μη (έστω και εάν τα ρεύματα τελικά ταυτίζονται κατ’ αντιστοιχία). Τούτο αποτελεί και άποψη της κοινωνίας, της όποιας εναπομείνασας υγιώς σκεπτόμενης κοινωνίας. Διακρίνοντας αριστερή πολιτική κουλτούρα και σκέψη δηλώνω συμπαραστάτης σου σε όσες δύσκολες ημέρες έρχονται και σου ζητώ να μην εγκαταλείψεις την μάχη, όποιο και να είναι το τίμημα. Προχωρώντας στην ανάλυση των θέσεων μου για την εκλογική ήττα και το ποιόν των εσωκομματικών αντιπάλων σου θα ήθελα να σου εκθέσω τις κάτωθι απόψεις μου:

Α. Τα (κατά την γνώμη μου και όχι κατά σειράς σπουδαιότητας) αίτια της ήττας.

1. Εσωκομματική ηθελημένη φθορά:
- Με απουσία στήριξης πολιτικών θέσεων
- Με υποβόσκουσα και υφέρπουσα φθορά του προσώπου σου ως προς τις ικανότητές του (κυρίως εκφραστικές)
- Με ελεγχόμενες ψήφους προς τους αντιπάλους (βλ. Ρέθυμνο). Τούτο αποτελεί και κατάθεση δικής μου μαρτυρίας.
Η συμπεριφορά αυτή ήταν άμεσο συνεπαγόμενο προσωπικών υπερφιλοδοξιών και πολιτικών – οικονομικών εξαρτήσεων, όσων την διέπραξαν.

2. Κακή πολιτική πρακτική (όχι άποψη):
- Απουσία από τα κοινωνικά κινήματα στην βάση τους, απουσία από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Αναφέρομαι στην παντελή απουσία των στελεχών του κόμματος από την κοινωνική βάση, τους αγώνες και τις αγωνίες της. Τούτο αφορά όχι μόνο τον ψηφοφόρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον απλό πολίτη. Η κομματική νομενκλατούρα (καταγγελθείσα πολλάκις και ως διεφθαρμένη) εφάρμοσε το θεώρημα - τακτική της «περιστρεφόμενης καρέκλας», δηλ. ουδόλως ενδιαφέρθηκε για την επαφή της με τους πολίτες, ούτως ώστε να υπάρξει γνώση και διάχυση των πολιτικών θέσεων, αλλά και αμφίδρομα να εκφραστεί η κοινωνία συνδιαμορφώνοντας το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τούτο αποτέλεσε και εσκεμμένη ενέργεια των κομματικών στελεχών κάθε βαθμίδας, τα οποία ευθύς εξ αρχής ένοιωθαν να απειλούνται από τις πολιτικές σου θέσεις ιδίως για διαφάνεια και ανανέωση, αλλά και κατά κυριολεξία έφεραν τα βαρίδια μιας διεφθαρμένης ατομοκεντρικής συμπεριφοράς. Αποτέλεσμα ήταν να περνούν απαραδέκτως στην κοινωνία και χωρίς πολιτική αντίσταση οι θέσεις της κυβέρνησης και να διαμορφώνεται μία πλειοψηφία δεξιών και κεντροδεξιών απόψεων για κάθε πολιτικό ζήτημα. Ετσι, παρά τις εκπεφρασμένες προοδευτικές αριστερές πολιτικές θέσεις σου, αυτές ουδέποτε έγιναν ουσιαστικό κτήμα της κοινωνίας και ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο και ουσία των κοινωνικών κινημάτων και του ελληνικού λαού, παρότι μάλιστα οι απόψεις αυτές ήταν ουσιαστικά ταυτόσημες με τις θέσεις των κινημάτων. Η λαϊκή επιταγή «Γιώργο άλλαξε τα όλα» τούτο ακριβώς αφορούσε και αναφερόταν όχι μόνο σε πολιτικές, αλλά και σε πρόσωπα που κατέστησαν ζάμπλουτα και βρόγχος στο λαιμό της κοινωνίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάποτε στελέχωνε τα κοινωνικά κινήματα και πλέον εδώ και πολλά χρόνια είναι κυριολεκτικά απόν από αυτά.

- Εσφαλμένη επιλογή προσώπων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
Ο παράγοντας αυτός είναι άμεσο απότοκο του ανωτέρω προβλήματος. Ενώ κάποτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στελεχωνόταν από πρόσωπα που μετείχαν των κοινωνικών κινημάτων (ακόμα και εάν αυτά δεν ήταν μέλη του), το κόμμα πλέον έχοντας από το 1995 τουλάχιστον αποκοπεί από τα κινήματα αυτά (τα οποία το θεωρούσαν πολλές φορές αδιάφορο και άλλες τόσες φορές αντίθετο), δεν είχε την δυνατότητα να αντλήσει πολιτικό προσωπικό από την βάση της κοινωνίας και κατέφευγε σε λύσεις δύο τύπων:
α. Στην καθεστωτική αντίληψη της άνωθεν επιλογής προσώπων, τα οποία δεν εξέφραζαν τίποτε άλλο παρά την προσωπική τους ματαιόδοξη φιλοδοξία. Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία των αντιπάλων σου και εκφράζουν την λογική της κομματικής χειραγώγησης της κοινωνίας.
β. Στην εκ μέρους σου (και τούτο σου το χρεώνω) επιλογή προσώπων - υποψηφίων τα οποία δεν έχουν καμμία παρουσία και κοινωνική δράση, ούτε καν πολιτικό λόγο και σκέψη. Στο αυτό πλαίσιο κινείται και η επιλογή υποψηφίων, επιτυχημένων εκλογικά, αλλά χωρίς πολιτική κουλτούρα και σκέψη που επιβλήθηκαν εκ των άνωθεν και καρπούνται άλλων επιτυχιών (π.χ. Π. Φασούλας, Β. Πατουλίδου, ακόμα και της Φ. Γεννηματά).
Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε και δεν αναστράφηκε η αποκοπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την κοινωνία και τα κινήματά της. Η ορθή επιλογή είναι αυτονόητη: επιλογή μέσα από την κοινωνία των αξίων και των αξιών και όχι των τυχαίων. Τούτο θα αποτελούσε και την λύση για την ουσιαστική επανασύνδεση του κινήματος με την κοινωνία.

- Επικοινωνιακή πολιτική αντίστοιχη όχι με το ποιόν σου, (πολιτικό και προσωπικό) αλλά σύμφωνα με τα κελεύσματα των κεντροδεξιών βαριδίων και των Μ.Μ.Ε. . Επί παραδείγματι, η επικοινωνιακή πολιτική κατά τις πυρκαγιές θα επέβαλλε το αυτονόητο: να παραμείνεις στα φλεγόμενα χωριά και να δηλώσεις ότι δεν θα φύγεις εάν δεν σβήσουν οι φωτιές. Ακτιβιστικό μεν, ουσιαστικό δε για την σύνδεση και ταύτιση της πολιτικής με την κοινωνία.
Η παρουσία και επιρροή των «βαριδίων» στις πολιτικές σου επιλογές είναι και το κύριο αίτιο της εκφραστικής αδυναμίας που σου χρεώνουν οι πολιτικοί σου αντίπαλοι (εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και μίας υφέρπουσας και υποσυνείδητης φοβίας που χαρακτήριζε πολλές φορές τον λόγο σου και περνούσε προς τα έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο αριστερός δημοκρατικός λόγος είναι πύρινος και ρέει σαν ποτάμι. Τα φράγματα και οι φοβίες που προκαλούν τα κομματικά και λοιπά βαρίδια έπρεπε πολιτικά να έχουν ξεπεραστεί κατ’ απόλυτη απαίτηση της κοινωνίας των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Για μία σειρά από λόγους άμεσα εξαρτώμενους από τα ανωτέρω, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χαρακτηρίστηκε ως νεοδεξιό κομματικό μόρφωμα και ο πράγματι προοδευτικός πολιτικός σου λόγος έχασε την πειστικότητα του.

- Η διατήρηση αλλά και επανεμφάνιση στο προσκήνιο συγκεκριμένων προσώπων που αποτελούν για την κοινωνία ταυτόσημα της διαφθοράς (π.χ. Κ. Λαλιώτης, Β. Παπανδρέου, Μ. Αποστολάκη, Ε. Βενιζέλος και όσοι πλείστοι άλλοι), αλλά και της πολιτικής αναξιοπιστίας με κορυφαίο τον Κ. Σημίτη (τον αποπεμφθέντα πολλάκις από τον πατέρα σου λόγω της δεξιάς του αντίληψης και μέγα κοινωνικό διδάσκαλο του ατομισμού και των κεντροδεξιών πολιτικών μονόδρομων). Η παρουσία του τελευταίου στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών προβλημάτισε αλλά και εξόργισε σημαντικό αριθμό πολιτών που πίστευαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαλλαγεί από τις κεντροδεξιές πολιτικές επιρροές του. Εκείνη την στιγμή επαληθεύθηκαν οι σειρήνες περί νεοδεξιού κόμματος και χάθηκαν οι εκλογές και όσα είχες χτίσει με τον πολιτικό σου λόγο. Από την συμπεριφορά του μετά τις εκλογές μπορείς να κρίνεις την βασιμότητα των στοχεύσεών μου και το ποιόν του ανδρός.


Προτού εισέλθω στο κεφάλαιο περί εσωκομματικών αντιπάλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την γνώμη μου κύριο (εκ των ανωτέρω και πολλών άλλων) αίτιο της ήττας ήταν η συνεχιζόμενη και αναγόμενη σε σφάλματα των προηγουμένων ηγεσιών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποκοπή του από την κοινωνία και την κοινωνική του βάση.

Β. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι και η στάση που προτείνω σου.
1. Εσωκομματικά

Ο εσωκομματικός σου αντίπαλος έχει ένα και μοναδικό προσόν: εκφράζει ένα μεστό, δομημένο λόγο γεμάτο αποφασιστικότητα.
Αποτελεί εύκολη λεία για τη Νέα Δημοκρατία διότι:
- Είναι κεντροδεξιός, άρα πολιτικά ταυτόσημος με αυτή και εξαρτώμενο οικονομικών συμφερόντων.
- Εχει εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων διαπλοκής και διαφθοράς, πριν και κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, ομού με σειρά δεξιών επιχειρηματιών (μερικά εξ αυτών γνωρίζω άμεσα από την επαγγελματική μου ιδιότητα - μερικοί εξ αυτών διατηρούν και τα αποδεικτικά τραπεζικών καταθέσεων).
- Εχει επανειλημμένα ευρεθεί σε συγκεντρώσεις του ROTARY και άλλων προμασονικών οργανώσεων
- Δεν φρόντιζε ώστε να καλύπτει τις σεξουαλικές του ορέξεις, με αποτέλεσμα όλο το υπουργείο Πολιτισμού να γνωρίζει για τις εκδιδόμενες που τον επισκέπτονταν σχεδόν καθημερινά στο γραφείο του.
- Δεν είναι εργατικός και μάλιστα είναι το αντίθετο, είναι λίαν οκνηρός..

Πέραν των ανωτέρω, γύρω του συσπειρώθηκε σχεδόν το σύνολο των προσώπων, τα οποία ο Ελληνικός λαός κατηγορεί ως θιασώτες οικονομικών σκανδάλων, υπηρέτες του κεφαλαίου, τυχοδιώκτες, νεοδεξιούς και γενικά το σύνολο των προσώπων που ο αγνός λαός και οι σκεπτόμενοι πολίτες απεχθάνονται, αποστρέφονται και τους θεωρούν ανάξιους της εμπιστοσύνης του.

Αγαπητέ πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γνωρίζω ότι βρίσκεσαι σε δίλημμα για το τι θα πράξεις. Η άποψή μου είναι να προχωρήσεις πρώτα από όλα, όπως νοιώθεις εσύ, δίνοντας στην επάλξεις την μάχη για να απαλλάξεις την Ελληνική κοινωνία και την Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη από τα βαρίδια που την έφεραν σε αυτή την θέση και αποτελούν το όνειδός της. Ο παππούς σου δεν δίστασε να κηρύξει τον «ανένδοτο αγώνα» του κόντρα στα συμφέροντα του παλατιού και της οικονομικής νομενκλατούρας του τόπου που εμάστιζε τον Ελληνικό λαό. Προδόθηκε από αργυρώνητους κεντροδεξιούς όπως ο Μητσοτάκης. Ο πατέρας σου δεν δίστασε να έλθει σε ρήξη μαζί του για τα θέματα αυτά, να διαλύσει το φαύλο «κέντρο» και να κτίσει μια παράταξη που ανταποκρινόταν και εξέφραζε τις ανάγκες της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό η κοινωνία και η ιστορία τους δικαίωσε. Σήμερα η κοινωνία μας και η «Δημοκρατική Παράταξη» δεν έχει ανάγκη από κενόδοξη φαυλότητα, αλλά ζητάει τον εκφραστή των αγωνιών και αναγκών της για να εξέλθει από το πολιτικό τέλμα, να θέσει νέους στόχους και οράματα. Οφείλεις, πιστεύω, στις ιδέες και στα οράματά σου, στις ιδέες και στα οράματα ενός λαού, ακόμα και στα οράματα του πατέρα σου να δώσεις την μάχη σου και να συγκρουστείς με το κεντροδεξιό κομματικό κατεστημένο. Εάν δεν νικήσεις, προχώρα μπροστά, με το δικό σου κόμμα, με τις δικές σου ιδέες, όπως έπραξαν ο παππούς και ο πατέρας σου, η ιστορία και η κοινωνία θα σε δικαιώσουν για την μάχη που θα δώσεις, γιατί θα είναι μια μάχη δίκαιη, μια μάχη για το λαό, για μια δίκαιη δημοκρατική και ανεξάρτητη κοινωνία.


Υ.Γ.1 Οι σχαστικές τάσεις στο κόμμα, ως ιστορικό δεδομένο και από την άποψη της διαλεκτικής είναι διαχρονικό δεδομένο και μετά την επικράτηση Σημίτη έχει τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός σχάσης. Εκτίμησή μου είναι ότι πρόσωπα αυτά που σε μάχονται, κενά ποιότητος, πραγματικής κοινωνικής απεύθυνσης και ξεκάθαρης πολιτικής σκέψης, λειτούργησαν και λειτουργούν μόνο με βάση την προσωπική τυχοδιωκτική φιλοδοξία. Κατά συνέπεια λειτούργησαν και λειτουργούν ατομιστικά, εις βάρος της παράταξης και της ίδιας της κοινωνίας, την οποία εγκλωβίζουν και τελματώνουν. Για την «Δημοκρατική Παράταξη» και την κοινωνία είναι αναγκαίες οι καθαρές πολιτικές θέσεις και όχι φαύλοι και κομματικοί μηχανισμοί που λειτουργούν απροσδιόριστα, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς να αφουγκράζονται την κοινωνία και να πραγματώνουν τις ανάγκες της. Προχώρησε λοιπόν στον δικό σου ανένδοτο, έκφρασε και τον δικό μας ανένδοτο αγώνα για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, προόδου. Εμείς οι αταλάντευτοι, άφθαρτοι και ανιδιοτελείς οπαδοί μιας τέτοιας κοινωνίας θα γίνουμε θιασώτες της προσπάθειάς σου και θα σε στηρίξουμε.

Υ.Γ. 2 Τα ανωτέρω ισχύουν μόνο εφόσον οι διαφορές με τον Ε.Β. είναι πολιτικές, εάν πρόκειται για προσωποπαγείς διαφορές τότε δεν αφορούν την κοινωνία, την πραγματική πολιτική και τον αποστολέα της επιστολής αυτής.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΩΡΓΟ Σήμερα θα είναι πιο δύσκολο στην ηγεσία να κάνει αλλαγές από τα πάνω.
Αυτό που πρέπει να κάνουν, όσοι έχουν σαφή σοσιαλιστική ιδεολογική τοποθέτηση και είναι ακόμα μέσα στο ΠΑΣΟΚ, πρέπει να κάνουν ένα εσωτερικό κίνημα από τα κάτω. Να υποστηρίξουν την ηγεσία που είναι πιο κοντά σε αυτούς, αλλά να μην εγκλωβιστούν. Αν εκφράζουν ένα 30% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που πιστεύω ότι το εκφράζουν, να μείνουν συσπειρωμένοι αναδεικνύοντας και νέα άφθαρτα πρόσωπα ως εκπροσώπους τους.(Παναγιωτακόπουλος- Κοτσακάς- Άκης ανήκουν σε προηγούμενη εποχή)
Έτσι τα συσπειρωμένα επιχειρηματικά συμφέροντα θα δυσκολευτούν. Αυτά πάντα πάντα θέλουν να μπουρδουκλώνουν κόμματα εξουσίας- ακόμα και το ΚΚΕ, αν έρθει σε αυτή τη θέση, δεν έχουν ενδοιασμούς και δεν τους ενδιαφέρει η βιτρίνα.

Να ένα κεντρικός άξονας για μένα μιας έστω μεταρρυθμιστικής σοσιαλιστικής πλατφόρμας:
http://tsouknida.blogspot.com/2007/08/blog-post_20.html

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ είπε...

Σύντροφε (επίτρεψέ μου την προσφώνηση) συμφωνώ απόλυτα μαζι σου. Μετά από 20 χρόνια μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.,μέσα στα οποία έζησα πολλές κρίσεις, σήμερα θεωρώ ότι είναι η μεγάλη ευκαιρία να συσπειρωθούν οι συνεπείς σοσιαλιστές και να αποτελέσουν ένα νέο ρεύμα όχι συσχετισμών, αλλά ιδεολογικοπολιτικό. Κι εγώ θα το παλέψω. Θα δώ και το σχετικό άρθρο και θα τοποθετηθώ επί αυτού.