ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΟΥ "TZONAKOS"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008
"ΛΑΜΟΓΙΑ" και ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τα "λαμόγια". Ο όρος έγινε πλέον της μόδας.
Υπάρχουν παντού. Σε όλους τους πολιτικούς χώρους, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.
Σε μια εποχή απαξίωσης της πολιτικής αποτελούν την επικρατούσα κοινωνική ομάδα.
Δεν έχουν ιδεολογία. Μπορείς να τους βρείς στο ΠΑΣΟΚ σήμερα στην ΝΔ αύριο, στον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΛΑΟΣ μεθαύριο.
Αν δεν μπορούν να έχουν αυθύπαρκτη παρουσία προσκολώνται σε κάποιον "ισχυρό" και κινούν τα νήματα.
Στις τοπικές κοινωνίες τους ξέρουν, τους αντιπαθούν, αλλά και τους φοβούνται.
Απωθούν τους πολίτες, αλλά συσπειρώνουν έναν κύκλο γύρω τους από ανθρώπους λιγούρηδες, δουλικούς και συμφεροντολόγους.
Η "τάξη τους" γιγαντώθηκε την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξακολουθούν να καθορίζουν τις εξελίξεις εντός του.
Μετά την ήττα ήσαν ¨κριτικοί" απέναντι στον Πρόεδρο γιατί "δεν έκανε αλλαγές", αλλά μέσα τους τον κατηγορούσαν γιατί δεν πήρε την εξουσία, για συνεχίσουν να παίζουν τα παιχνίδια τους. Γιατί έναν ακόμη βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι εκτός εξουσίας είναι σαν το ψάρι έξω απ΄ το νερό.
Μόλις είδαν ότι το κλίμα έγερνε υπέρ του Παπανδρέου έγιναν "ταλιμπάν του Παπανδρεϊσμού". Με το θράσσος που τους διακρίνει ισχυρίζονταν ότι "πάντα ήσαν με τον Παπανδρέου".
Για κριτική στο πρόσωπο του Προέδρου και των ηγετικών στελεχών φυσικά δεν μιλάμε. Ότι πεί ο Πρόεδρος, ότι πουν τα στελέχη. Είπαμε πάνω απ΄ όλα η εξουσία. Κι ελλείψει Κυβερνητικής καλή είναι και η Κομματική.
Σε όλα τα 'Όργανα" μέσα. Κι αυτοί κι η οικογένειά τους κι οι φίλοι τους και οι παρατρεχάμενοι τους. Αλίμονο. Αυτοί αποτελούν εγγύηση.
Όποιες "αλλαγές " γίνονται αφορούν τους άλλους ,όχι αυτούς. Αυτοί αποτελούν "σταθερή αξία".
Όποιος διανοηθεί να τους ασκήσει κριτική, αυτόματα μετατρέπεται σε "εχθρό του Κινήματος". Γιατί το Κίνημα "είναι αυτοί".
Αν λοιπόν θέλουμε ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΙΝΗΜΑ πρέπει τα ΛΑΜΟΓΙΑ να ΦΥΓΟΥΝ ΑΠ΄ ΤΗ ΜΕΣΗ.
Αλλιώς ας συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Σ΄ αυτό το ζήτημα τρίτος δρόμος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Υπάρχουν παντού. Σε όλους τους πολιτικούς χώρους, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.
Σε μια εποχή απαξίωσης της πολιτικής αποτελούν την επικρατούσα κοινωνική ομάδα.
Δεν έχουν ιδεολογία. Μπορείς να τους βρείς στο ΠΑΣΟΚ σήμερα στην ΝΔ αύριο, στον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΛΑΟΣ μεθαύριο.
Αν δεν μπορούν να έχουν αυθύπαρκτη παρουσία προσκολώνται σε κάποιον "ισχυρό" και κινούν τα νήματα.
Στις τοπικές κοινωνίες τους ξέρουν, τους αντιπαθούν, αλλά και τους φοβούνται.
Απωθούν τους πολίτες, αλλά συσπειρώνουν έναν κύκλο γύρω τους από ανθρώπους λιγούρηδες, δουλικούς και συμφεροντολόγους.
Η "τάξη τους" γιγαντώθηκε την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξακολουθούν να καθορίζουν τις εξελίξεις εντός του.
Μετά την ήττα ήσαν ¨κριτικοί" απέναντι στον Πρόεδρο γιατί "δεν έκανε αλλαγές", αλλά μέσα τους τον κατηγορούσαν γιατί δεν πήρε την εξουσία, για συνεχίσουν να παίζουν τα παιχνίδια τους. Γιατί έναν ακόμη βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι εκτός εξουσίας είναι σαν το ψάρι έξω απ΄ το νερό.
Μόλις είδαν ότι το κλίμα έγερνε υπέρ του Παπανδρέου έγιναν "ταλιμπάν του Παπανδρεϊσμού". Με το θράσσος που τους διακρίνει ισχυρίζονταν ότι "πάντα ήσαν με τον Παπανδρέου".
Για κριτική στο πρόσωπο του Προέδρου και των ηγετικών στελεχών φυσικά δεν μιλάμε. Ότι πεί ο Πρόεδρος, ότι πουν τα στελέχη. Είπαμε πάνω απ΄ όλα η εξουσία. Κι ελλείψει Κυβερνητικής καλή είναι και η Κομματική.
Σε όλα τα 'Όργανα" μέσα. Κι αυτοί κι η οικογένειά τους κι οι φίλοι τους και οι παρατρεχάμενοι τους. Αλίμονο. Αυτοί αποτελούν εγγύηση.
Όποιες "αλλαγές " γίνονται αφορούν τους άλλους ,όχι αυτούς. Αυτοί αποτελούν "σταθερή αξία".
Όποιος διανοηθεί να τους ασκήσει κριτική, αυτόματα μετατρέπεται σε "εχθρό του Κινήματος". Γιατί το Κίνημα "είναι αυτοί".
Αν λοιπόν θέλουμε ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΙΝΗΜΑ πρέπει τα ΛΑΜΟΓΙΑ να ΦΥΓΟΥΝ ΑΠ΄ ΤΗ ΜΕΣΗ.
Αλλιώς ας συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Σ΄ αυτό το ζήτημα τρίτος δρόμος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008
ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ.... ΚΟΛΛΙΑΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
"Σύντροφοι"
Διάβασα τα ονόματα που αποτελούν την Νομαρχιακή Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου Βόρειας Αττικής.
Υποτίθεται ότι οι Ν.Ο.Ε.Σ. απαρτίζονται, πέραν από τους θεσμικούς και από πρόσωπα που ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχουν αναπτύξει κοινωνική, πολιτική αυτοδιοικητική δραστηριότητα, η οποία τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έμαθα (και παρακαλώ ας μην αμφισβητηθεί) ότι τα ονόματα προτάθηκαν και από τους Βουλευτές της Περιφέρειας
Ώστε λοιπόν, αγαπητοί, ο Γιώργος Κόλλιας δεν είχε καμία δραστηριότητα μέχρι σήμερα που να τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν έγινε από 17 χρονών μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν ήταν ο ιδρυτής της Τ.Ο. Βαρνάβα.
Δεν χρημάτισε στην Νομαρχιακή Επιτροπή Ανατολικής (τότε) Αττικής.
Δεν χρημάτισε Μέλος του Επαρχιακού Γραφείου Βόρειας Αττικής.
Δεν ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Βαρνάβα (επί 6 χρόνια) , Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Καπανδριτίου (επί 3 χρόνια), Κοινοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης στον Βαρνάβα (επί 13 χρόνια) Πρόεδρος της Κοινότητας Βαρνάβα (επί 4 χρόνια) κι άλλα πολλά.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα ενάντια στον Χ.Υ.Τ.Α. Γραμματικού.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα για την στήριξη του Προέδρου, στην Βόρεια Αττική.
Δεν ήταν αυτός που αναζητούσατε όταν (και εάν) ερχόσασταν στον Βαρνάβα.
Αντίθετα είδαν ονόματα πολλών "προσωπικοτήτων" που προτείνατε, οι οποίοι μόνο αρνητικά συναισθήματα προκαλούν στους πολίτες. Ονόματα καταδικασμένων, ελεγχόμενων για κακοδιαχείριση κ.λ.π. κ.λ.π.
Δεν είναι αποτέλεσμα πικρίας τα παραπάνω, αλλά αγανάκτησης.
Το πρόβλημά μου δεν είναι να διοριστώ κάπου, άλλωστε όπου ασχολήθηκα ενεργά ήμουν ΠΑΝΤΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ, ΠΟΤΕ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ.
Το πρόβλημά μου είναι η έλλειψη εκτίμησης από την μεριά σας. Κι αυτό ακόμη, όμως θα μου ήταν παντελώς αδιάφορο, αν δεν είσασταν βουλευτές του Κόμματος για το οποίο έδωσα πολλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ επί 30 χρόνια, χωρίς ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ.
Ίσως όμως και να έχετε δίκιο. Ίσως δεν ταιριάζω στο σκηνικό που στήνετε για το δήθεν "Νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ.".
Επειδή δεν σκύβω σε κανέναν το κεφάλι. Επειδή δεν γλείφω κανέναν. Επειδή λέω ελεύθερα την γνώμη μου. Επειδή εγώ θεωρούσα μέχρι σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελπίδα για τον Λαό κι όχι χώρο προσωπικού βολέματος, πολιτικής & κοινωνικής ανόδου, προώθησης ατομικών κερδοφόρων δραστηριοτήτων.
Δεν ταιριάζω για σας στο νέο σκηνικό. Ίσως δεν ταιριάζω καν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Θα μου πείτε σιγά μην σας νοιάξει αν ένας κάποιος Κόλλιας αποχωρήσει, να μην πω ότι ίσως και να σας βολεύει. Το νέο σκηνικό απ΄ ότι φαίνεται θέλει καριερίστες . Να του χαίρεστε λοιπόν.
Ζητώ συγνώμη για τον κόπο που σας υπέβαλα να διαβάσετε τα παραπάνω.
Να είστε βέβαιοι ότι δεν θα σας ενοχλήσω ΠΟΤΕ στο μέλλον. Ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ
Διάβασα τα ονόματα που αποτελούν την Νομαρχιακή Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου Βόρειας Αττικής.
Υποτίθεται ότι οι Ν.Ο.Ε.Σ. απαρτίζονται, πέραν από τους θεσμικούς και από πρόσωπα που ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχουν αναπτύξει κοινωνική, πολιτική αυτοδιοικητική δραστηριότητα, η οποία τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έμαθα (και παρακαλώ ας μην αμφισβητηθεί) ότι τα ονόματα προτάθηκαν και από τους Βουλευτές της Περιφέρειας
Ώστε λοιπόν, αγαπητοί, ο Γιώργος Κόλλιας δεν είχε καμία δραστηριότητα μέχρι σήμερα που να τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν έγινε από 17 χρονών μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν ήταν ο ιδρυτής της Τ.Ο. Βαρνάβα.
Δεν χρημάτισε στην Νομαρχιακή Επιτροπή Ανατολικής (τότε) Αττικής.
Δεν χρημάτισε Μέλος του Επαρχιακού Γραφείου Βόρειας Αττικής.
Δεν ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Βαρνάβα (επί 6 χρόνια) , Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Καπανδριτίου (επί 3 χρόνια), Κοινοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης στον Βαρνάβα (επί 13 χρόνια) Πρόεδρος της Κοινότητας Βαρνάβα (επί 4 χρόνια) κι άλλα πολλά.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα ενάντια στον Χ.Υ.Τ.Α. Γραμματικού.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα για την στήριξη του Προέδρου, στην Βόρεια Αττική.
Δεν ήταν αυτός που αναζητούσατε όταν (και εάν) ερχόσασταν στον Βαρνάβα.
Αντίθετα είδαν ονόματα πολλών "προσωπικοτήτων" που προτείνατε, οι οποίοι μόνο αρνητικά συναισθήματα προκαλούν στους πολίτες. Ονόματα καταδικασμένων, ελεγχόμενων για κακοδιαχείριση κ.λ.π. κ.λ.π.
Δεν είναι αποτέλεσμα πικρίας τα παραπάνω, αλλά αγανάκτησης.
Το πρόβλημά μου δεν είναι να διοριστώ κάπου, άλλωστε όπου ασχολήθηκα ενεργά ήμουν ΠΑΝΤΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ, ΠΟΤΕ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ.
Το πρόβλημά μου είναι η έλλειψη εκτίμησης από την μεριά σας. Κι αυτό ακόμη, όμως θα μου ήταν παντελώς αδιάφορο, αν δεν είσασταν βουλευτές του Κόμματος για το οποίο έδωσα πολλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ επί 30 χρόνια, χωρίς ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ.
Ίσως όμως και να έχετε δίκιο. Ίσως δεν ταιριάζω στο σκηνικό που στήνετε για το δήθεν "Νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ.".
Επειδή δεν σκύβω σε κανέναν το κεφάλι. Επειδή δεν γλείφω κανέναν. Επειδή λέω ελεύθερα την γνώμη μου. Επειδή εγώ θεωρούσα μέχρι σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελπίδα για τον Λαό κι όχι χώρο προσωπικού βολέματος, πολιτικής & κοινωνικής ανόδου, προώθησης ατομικών κερδοφόρων δραστηριοτήτων.
Δεν ταιριάζω για σας στο νέο σκηνικό. Ίσως δεν ταιριάζω καν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Θα μου πείτε σιγά μην σας νοιάξει αν ένας κάποιος Κόλλιας αποχωρήσει, να μην πω ότι ίσως και να σας βολεύει. Το νέο σκηνικό απ΄ ότι φαίνεται θέλει καριερίστες . Να του χαίρεστε λοιπόν.
Ζητώ συγνώμη για τον κόπο που σας υπέβαλα να διαβάσετε τα παραπάνω.
Να είστε βέβαιοι ότι δεν θα σας ενοχλήσω ΠΟΤΕ στο μέλλον. Ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ
Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008
ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ;
Διάβασα στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» της 9 Ιανουαρίου 2008, στην στήλη «Αιχμές» άρθρο του κ. Ν. Κάτσικα, σχετικά με κάποιο παιχνίδι γνώσεων στο οποίο αναφέρεται ότι ο αείμνηστος Νίκος Τεμπονέρας «έπεσε νεκρός προσπαθώντας να θέσει τέλος σε κατάληψη Λυκείου στην Πάτρα το 1991».
Μάλιστα.
«έπεσε νεκρός». Δηλαδή; Γλίστρησε; Έπαθε έμφραγμα; Μήπως αυτοκτόνησε;
«προσπαθώντας να θέσει τέλος σε κατάληψη». Δηλαδή ; Ήταν τραμπούκος; Ήταν «αγανακτισμένος πολίτης»;
Συμμερίζομαι την αγανάκτηση του κ. Κάτσικα.
Το 1991 ήμουν τριαντάρης και ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι στην Κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία.
ΘΥΜΑΜΑΙ το κίνημα τα καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα
ΘΥΜΑΜΑΙ τις «ομάδες κρούσης» της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. (για όσους δεν θυμούνται, η Νεολαία της Νέας Δημοκρατίας) για το «σπάσιμο» των καταλήψεων δια της βίας.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν Καθηγητής (με το Κ κεφαλαίο) που συμπαραστεκόταν στους καταληψίες μαθητές.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι τα μέλη της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Σπίνος και Καλαμπόκας χτύπησαν με λοστό τον Καθηγητή, προσπαθώντας να εισβάλλουν, μαζί με άλλους ομοϊδεάτες τους, στο χώρο του Λυκείου ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ.
Το κακό, κατά την γνώμη μου, δεν είναι το γεγονός ότι ένας επιχειρηματίας (ο κατασκευαστής του παιχνιδιού) παραχαράσσει την ιστορία.
Το κακό είναι ότι κανείς δεν φρόντισε να την κρατήσει ζωντανή. Κανείς. Κόμματα, συνδικαλιστές Καθηγητές, συνδικαλιστές μαθητές, γονείς.
Αυτή η ιστορία πρέπει να διδάσκεται στα Σχολεία. Όχι απλώς για να καταδικασθούν στην συνείδηση του λαού ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ και οι πρακτικές τους,, αλλά για να τιμηθεί ο Άνθρωπος, ο Αγωνιστής, ο Ιδεαλιστής Καθηγητής (ξαναλέω το Κ κεφαλαίο) και να γίνει η πράξη του υπόδειγμα για το ποια πρέπει να είναι η στάση του σύγχρονου Εκπαιδευτικού.
Δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα. Κι αυτό είναι έγκλημα σε βάρος της ιστορίας. Σε βάρος της ιστορικής συνέχειας.
Αλήθεια τι θα πούμε στα παιδιά μας αύριο;
ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ. ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ.
Ακούσαμε κι αυτό στο εσωκομματικό πεδίο. «Κύκλοι του Ε. Βενιζέλου» είπαν… Δεν έχει σημασία τι είπαν. Δεν έχει καν σημασία αν είχαν δίκιο ή όχι (που μπορεί να είχαν και δίκιο). Σημασία έχει ότι «οι διαρροές», οι «κύκλοι» κι όλες οι σχετικές αθλιότητες δεν έχουν καμία θέση σε έναν δημοκρατικό κόμμα.
Για να μην τρελαθούμε τελείως δηλαδή.
Αλλιώς ήξερα ότι συμπεριφέρονται οι ανήκοντες σ΄ ένα κόμμα.
Λένε ευθέως αυτό που έχουν να πουν στα Όργανα του Κόμματός τους κι αναλαμβάνουν τις ευθύνες για όσα λένε.
Γίνεται διάλογος - έντονος αν χρειαστεί - και ξεκαθαρίζει η κατάσταση.
Εκτός κι αν αυτή η μεθοδολογία αποτελεί το «νέο» που ευαγγελίζεται ο σύντροφος Ευάγγελος.
Στήριξα τον Γ. Παπανδρέου, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να κάνω κριτική σε ενδεχόμενες λάθος – κατά την γνώμη μου- κινήσεις. Όμως δεν ανέχομαι τις υποκριτικές στάσεις, απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Κι αυτοί οι «κύκλοι» είναι υποκρισία σ΄ όλο της το μεγαλείο.
Σοβαρευτείτε σύντροφοι όλων των πλευρών και ιδίως εσείς οι λάτρεις των κύκλων και λοιπών γεωμετρικών σχημάτων.
Δεν βλέπετε γύρω σας;
Δεν παίρνετε τα μηνύματα των πολιτών;
Δεν νοιώθετε ότι προκαλείτε την οργή των πολιτών που – ακόμη- ελπίζουν στο ΠΑΣΟΚ;
Βγείτε έξω στην Κοινωνία. Απομακρυνθείτε από τους αυλοκόλακες ένθεν κι ένθεν κι αφουγκραστείτε. Αφουγκραστείτε την φωνή του μέσου πολίτη που η αγωνία του δεν είναι αν θα είναι Πρόεδρος ο Παπανδρέου ή όχι, ή ποιο θα είναι το μέλλον του Βενιζέλου.
Η αγωνία του είναι ποιος θα τον προστατεύσει από την αντιλαϊκή λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος θα ανοίξει έναν νέο δρόμο για την χώρα. Ποιος θα του δώσει ελπίδα για το αύριο.
Κι αυτόν τον κάποιον δεν τον βλέπει ακόμη στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτή Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ εμένα με θλίβει βαθύτατα. Εσάς;
Μερικά πράγματα, είτε μας αρέσουν, είτε όχι, είναι ξεκαθαρισμένα από μόνα τους.
Πρώτον το ΠΑΣΟΚ έχει Πρόεδρο εκλεγμένο μέσα από μια πρωτόγνωρη για την Χώρα μας και σχεδόν όλον τον κόσμο, δημοκρατική διαδικασία, άρα έχει την ευθύνη και πρέπει να έχει την δυνατότητα χάραξης πολιτικής.
Δεύτερον η υποψηφιότητα Βενιζέλου έλαβε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, άρα οφείλει και δικαιούται να έχει λόγο, στο μέτρο που του αναλογεί.
Τρίτον οι «Παπανδρεοφύλακες» και οι «Βενιζελοφύλακες» πρέπει να μαζέψουν τα σπαθιά στα θηκάρια τους και να εργαστούν για την ενότητα του Κινήματος. Κι αν δεν μπορούν ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΗΓΕΣΊΑ, να ανοίξουν τον δρόμο σ΄ αυτούς που και θέλουν και μπορούν.
Αρκετά μας στεναχωρήσατε, μας κουράσατε, μας απογοητεύσατε.
Κάνω, από αυτό το βήμα, μια έκκληση στους αγνούς, ιδεολόγους αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ.
Σύντροφοι.
Ας πάψουμε να στοιχιζόμαστε στους «κομματικούς στρατούς». Ας πάψουμε να κάνουμε ευχές για ενότητα. Ας θυμηθούμε ότι αυτό το Κίνημα δεν είναι κληρονομιά κανενός, δεν είναι έπαθλο κανενός.
Αυτό το Κίνημα είναι δικό μας.
ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ. Ας δημιουργήσουμε μια ακόμη «τάση» που δεν θα στοιχίζεται πίσω από κανέναν. Μια τάση που θα διεκδικεί ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ: ΕΝΟΤΗΤΑ, ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
Το οφείλουμε στο Κίνημα, στον Ιδρυτή του, στους τόσους συνεπείς αγωνιστές , ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ.
Το ότι μπορούμε είναι σίγουρο
Θέλουμε όμως;
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΠΡΟΕΔΡΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΝΕΑ
Ακούω πολλά τελευταία.
Μαθαίνω πολλά.
Και δεν μ΄ αρέσουν. Δεν μ΄ αρέσουν καθόλου.
Ακούω ότι συνεργάτες του Προέδρου (ποιοί και από που έρχονται) συνιστούν περιορισμό των εκλεγμένων μελών στα Όργανα. Σοβαρά Κύριοι; Αυτή είναι η "αριστερή στροφή"; Μήπως πήγατε τόσο πολύ αριστερά που φτάσατε στο Σταλινισμό;
Μαθαίνω - και βλέπω βέβαια - ότι όσοι δεν στήριξαν Παπανδρέου στις εσωκομματικές εκλογές δεν θα έχουν "ρόλο" στο Νέο ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα. Αυτή λοιπόν είναι η "Νέα Ενότητα"; Έτσι θα πορευτούμε;
Ακούω ότι το "περιβάλλον του Προέδρου" παραμένει ως έχει. Οι ίδιοι άνθρωποι που λυμαίνονταν το Κίνημα εδώ και χρόνια, πάλι στις ίδιες θέσεις, "αναβαπτισμένοι" βέβαια ως "Νέα Ηγετική Ομάδα". Έτσι λοιπόν δικαιώνεται το όραμα όσων στήριξαν τον Παπανδρέου πιστεύοντας σε μια νέα αρχή;
Μαθαίνω ότι τα πάσης φύσεως "λαμόγια", τα οποία βέβαια, βλέποντας το ρεύμα, τάχθηκαν υπέρ του Παπανδρέου, είναι στα πάνω τους. Τους βλέπω στους χώρους δουλειάς, στις Οργανώσεις να επαίρονται ότι "αυτοί είναι με τον Πρόεδρο και δεν τους κουνά κανείς". Αυτή λοιπόν είναι η ανανέωση; Με αυτά τα υλικά θα χτίσουμε το Νέο ΠΑΣΟΚ;
Ακούω κι άλλα πολλά.
Και θλίβομαι.
Ήμουν ένας από αυτούς που στήριξαν δυναμικά, με πάθος και -κυρίως- έμπρακτα τον Γιώργο Παπανδρέου από την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Τον στήριξα όχι γιατί "δικαιούταν" την ηγεσία, όχι γιατί έφερε το τιμητικό όνομα "Παπανδρέου".
Αλλά γιατί πίστεψα ότι με αυτόν ως ηγέτη το ΠΑΣΟΚ θα ανανεωνόταν, θα διαμόρφωνε μια σαφή προοδευτική πολιτική γραμμή, θα επανιδρυόταν χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος και θα διεκφικούσε την εξουσία, όχι σαν "αντίπαλο δέος" της Δεξιάς, αλλά σαν αυθεντικός εκφραστής των ελπίδων και των επιθυμιών των μη προνομιούχων Ελλήνων.
Δεν λέω ότι χάθηκαν όλα, αλλά ....αυτά που συμβαίνουν δεν μ΄ αρέσουν.
Πρόεδρε τα νέα δεν είναι καλά.
Εμείς, που ακόμη πιστεύουμε σ΄ εσένα, ανησυχούμε. Ανησυχούμε πολύ.
Όμως ελπίζουμε.
Μην μας διαψεύσεις.
Μαθαίνω πολλά.
Και δεν μ΄ αρέσουν. Δεν μ΄ αρέσουν καθόλου.
Ακούω ότι συνεργάτες του Προέδρου (ποιοί και από που έρχονται) συνιστούν περιορισμό των εκλεγμένων μελών στα Όργανα. Σοβαρά Κύριοι; Αυτή είναι η "αριστερή στροφή"; Μήπως πήγατε τόσο πολύ αριστερά που φτάσατε στο Σταλινισμό;
Μαθαίνω - και βλέπω βέβαια - ότι όσοι δεν στήριξαν Παπανδρέου στις εσωκομματικές εκλογές δεν θα έχουν "ρόλο" στο Νέο ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα. Αυτή λοιπόν είναι η "Νέα Ενότητα"; Έτσι θα πορευτούμε;
Ακούω ότι το "περιβάλλον του Προέδρου" παραμένει ως έχει. Οι ίδιοι άνθρωποι που λυμαίνονταν το Κίνημα εδώ και χρόνια, πάλι στις ίδιες θέσεις, "αναβαπτισμένοι" βέβαια ως "Νέα Ηγετική Ομάδα". Έτσι λοιπόν δικαιώνεται το όραμα όσων στήριξαν τον Παπανδρέου πιστεύοντας σε μια νέα αρχή;
Μαθαίνω ότι τα πάσης φύσεως "λαμόγια", τα οποία βέβαια, βλέποντας το ρεύμα, τάχθηκαν υπέρ του Παπανδρέου, είναι στα πάνω τους. Τους βλέπω στους χώρους δουλειάς, στις Οργανώσεις να επαίρονται ότι "αυτοί είναι με τον Πρόεδρο και δεν τους κουνά κανείς". Αυτή λοιπόν είναι η ανανέωση; Με αυτά τα υλικά θα χτίσουμε το Νέο ΠΑΣΟΚ;
Ακούω κι άλλα πολλά.
Και θλίβομαι.
Ήμουν ένας από αυτούς που στήριξαν δυναμικά, με πάθος και -κυρίως- έμπρακτα τον Γιώργο Παπανδρέου από την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Τον στήριξα όχι γιατί "δικαιούταν" την ηγεσία, όχι γιατί έφερε το τιμητικό όνομα "Παπανδρέου".
Αλλά γιατί πίστεψα ότι με αυτόν ως ηγέτη το ΠΑΣΟΚ θα ανανεωνόταν, θα διαμόρφωνε μια σαφή προοδευτική πολιτική γραμμή, θα επανιδρυόταν χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος και θα διεκφικούσε την εξουσία, όχι σαν "αντίπαλο δέος" της Δεξιάς, αλλά σαν αυθεντικός εκφραστής των ελπίδων και των επιθυμιών των μη προνομιούχων Ελλήνων.
Δεν λέω ότι χάθηκαν όλα, αλλά ....αυτά που συμβαίνουν δεν μ΄ αρέσουν.
Πρόεδρε τα νέα δεν είναι καλά.
Εμείς, που ακόμη πιστεύουμε σ΄ εσένα, ανησυχούμε. Ανησυχούμε πολύ.
Όμως ελπίζουμε.
Μην μας διαψεύσεις.
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007
ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΤΑΙ ΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Τούτες τις μέρες ακούγεται η δημιουργία μιας νέας τάσης στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οι πληροφορίες λένε ότι αποτελείται από ανθρώπους που ανήκουν στην "γενιά των σαρντάρηδων". Ότι είναι άνθρωποι που δεν άσκησαν ποτέ κυβερνητική εξουσία και δεν είναι μεγαλοστελέχη του Κινήματος. Ότι είναι αποφασισμένοι να μιλήσουν ανοιχτά για όλα όσα ταλανίζουν Κίνημα. 'Οτι είναι πολλοί και απ΄ όλη την Ελλάδα.
Αν είναι αλήθεια νομίζω ότι η κίνηση αυτή αποτελεί ελπίδα ότι κάτι θα κινηθεί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ότι θα έρθει η πολιτική στο προσκήνιο.
Αν είναι αλήθεια ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ!
Οι πληροφορίες λένε ότι αποτελείται από ανθρώπους που ανήκουν στην "γενιά των σαρντάρηδων". Ότι είναι άνθρωποι που δεν άσκησαν ποτέ κυβερνητική εξουσία και δεν είναι μεγαλοστελέχη του Κινήματος. Ότι είναι αποφασισμένοι να μιλήσουν ανοιχτά για όλα όσα ταλανίζουν Κίνημα. 'Οτι είναι πολλοί και απ΄ όλη την Ελλάδα.
Αν είναι αλήθεια νομίζω ότι η κίνηση αυτή αποτελεί ελπίδα ότι κάτι θα κινηθεί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ότι θα έρθει η πολιτική στο προσκήνιο.
Αν είναι αλήθεια ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ!
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ
Είχα πριν λίγες μέρες δημοσιεύσει ένα κείμενό μου με τίτλο "ΚΑΙ ΤΩΡΑ... ΣΚΑΣΜΟΣ". Επικρίθηκα από κάποιους ότι περιείχε βαρείς χαρακτηρισμούς. Ότι ήταν υπερβολικό.
Δυστυχώς οι εξελίξεις των επομένων ημερών "με δικαίωσαν".
Η "παρελαση" παρατρεχάμενων και μη στα πάσης φύσεως Μ.Μ.Ε. συνεχίζεται με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση.
Μα επιτέλους δεν ντρέπονται;
Νομίζουν ότι τόσο πολύ ενδιαφέρει την Ελληνκή Κοινωνία η όποια άποψή τους για τα εσωκομματικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Και καλά αυτοί περιφέρουν την ανάγκη τους για αναγνωρισιμότητα "από καναλίου είς κανάλιο" και ίσως αισθάνονται ευτυχείς που κάποιοι τους ρωτάνε για την γνώμη τους.
Δεν βλέπουν ότι γελοιοποιούν το Κίνημα και τις διαδικασίες του;
Η βάση, μέλη και φίλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι φταίνε;
Πως να εκφράσουν την αηδία τους; Βλέπετε αυτούς δεν τους ρωτά κανένας.
Κι αλήθεια για την ευθύνη την δική σας ποιός θα μιλήσει;
Ούτε ένας λόγος αυτοκριτικής! Όλοι σας "τα λέγατε", όλοι σας "διαφωνούσατε", όλοι σας "είχατε απόψεις".
Ντροπή σας!
Αγαπητοί, σοβαρευθήτε.
Το Κίνημα έχει μπεί σε μια συντεταγμένη πορεία για την εκλογή Πρόεδρου. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ.
ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΠΛΑ ΜΕΛΗ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.
Πάψτε λοιπόν να "αγορεύετε" για τα εσωκομματικά.
Αλήθεια μήπως θυμάστε ποιός κυβερνά την χώρα; Μήπως ξεχάσατε ότι - και με δική σας ευθύνη - κυβερνά η Νέα Δημοκρατία;
Κουβέντα για την Κυβέρνηση;
Ο "εχθρός" σας είναι μέσα στο Κίνημα, ενώ η Δεξιά δεν σας αφορά;
Ξυπνήστε λοιπόν και ασχοληθείτε με την λαίλαπα για τον λαό που έρχεται.
Δυστυχώς οι εξελίξεις των επομένων ημερών "με δικαίωσαν".
Η "παρελαση" παρατρεχάμενων και μη στα πάσης φύσεως Μ.Μ.Ε. συνεχίζεται με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση.
Μα επιτέλους δεν ντρέπονται;
Νομίζουν ότι τόσο πολύ ενδιαφέρει την Ελληνκή Κοινωνία η όποια άποψή τους για τα εσωκομματικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Και καλά αυτοί περιφέρουν την ανάγκη τους για αναγνωρισιμότητα "από καναλίου είς κανάλιο" και ίσως αισθάνονται ευτυχείς που κάποιοι τους ρωτάνε για την γνώμη τους.
Δεν βλέπουν ότι γελοιοποιούν το Κίνημα και τις διαδικασίες του;
Η βάση, μέλη και φίλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι φταίνε;
Πως να εκφράσουν την αηδία τους; Βλέπετε αυτούς δεν τους ρωτά κανένας.
Κι αλήθεια για την ευθύνη την δική σας ποιός θα μιλήσει;
Ούτε ένας λόγος αυτοκριτικής! Όλοι σας "τα λέγατε", όλοι σας "διαφωνούσατε", όλοι σας "είχατε απόψεις".
Ντροπή σας!
Αγαπητοί, σοβαρευθήτε.
Το Κίνημα έχει μπεί σε μια συντεταγμένη πορεία για την εκλογή Πρόεδρου. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ.
ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΠΛΑ ΜΕΛΗ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.
Πάψτε λοιπόν να "αγορεύετε" για τα εσωκομματικά.
Αλήθεια μήπως θυμάστε ποιός κυβερνά την χώρα; Μήπως ξεχάσατε ότι - και με δική σας ευθύνη - κυβερνά η Νέα Δημοκρατία;
Κουβέντα για την Κυβέρνηση;
Ο "εχθρός" σας είναι μέσα στο Κίνημα, ενώ η Δεξιά δεν σας αφορά;
Ξυπνήστε λοιπόν και ασχοληθείτε με την λαίλαπα για τον λαό που έρχεται.
Γιατί αν συνεχίσετε έτσι, στο τέλος δεν θα έχει καμία σημασία ποιός θα είναι ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί δεν θα υπάρχουν μέλη, φίλοι & ψηφοφόροι, δεν θα υπάρχει ΠΑ.ΣΟ.Κ......
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007
ΚΑΙ ΤΩΡΑ......ΣΚΑΣΜΟΣ
Αγανάκτησα.
Τι δεν είδα, τι δεν άκουσα αυτές τις ημέρες.
Από που να ξεκινήσω;
Από την απαράδεκτη εμφάνιση του Βενιζέλου το βράδυ των εκλογών (από το Ζάππειο κι όχι από την Χαριλάου Τρικούπη), που έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει την ήττα;
Από την απαράδεκτη εμφάνιση του Βενιζέλου το βράδυ των εκλογών (από το Ζάππειο κι όχι από την Χαριλάου Τρικούπη), που έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει την ήττα;
Από την "πασαρέλα" των επόμενων ημερών των κάθε φύσεως "στελεχών", που έτρεξαν να στοιχηθούν στους "παραταξιακούς στρατούς", μην και δεν προλάβουν;
Απο τις εμφανίσεις (και τις τοποθετήσεις) στα Μ.Μ.Ε. των θλιβερών απολογητών του ενός ή του άλλου "υποψήφιου αρχηγού";
Απο τις εμφανίσεις (και τις τοποθετήσεις) στα Μ.Μ.Ε. των θλιβερών απολογητών του ενός ή του άλλου "υποψήφιου αρχηγού";
Αισθάνηθηκα ντροπή. Ντροπή που μέσα σε λίγες μέρες οι "αγωνιστές" της προηγούμενης περιόδου εμφανίσθηκαν ως ανθρωπάρια που εκλιπαρούσαν την εύνοια του ισχυρού ή του εν δυνάμει ισχυρού.
Μετά αγανάκτησα. Αγανάκτησα με αυτήν την εικόνα. Πλήν ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων (Πάκαλος, Δαμανάκη και λίγοι άλλοι) έδειξαν όλοι αυτοί ότι το σημαντικότερο πράγμα που θεώρησαν ότι είχαν να κάνουν αυτήν την κρίσιμη περίοδο ήταν να διαφυλάξουν την "καρέκλα" του, την "θέση" τους. 'Οσο για το Κόμμα.... Ποιός νοιάζεται τώρα...
Όμως τώρα μπήκαν μπροστά οι κομματικές διαδικασίες. Τώρα συντεταγμένα θα μιλήσουμε. Για τα αίτια της ήττας, για την πολιτική μας, για την πρακτική μας. Και μετά θα εκλέξουμε δημοκρατικά τον ηγέτη μας.
Γι΄αυτό αγαπητοί "σύντροφοι" από δω και πέρα... σκασμός.
Από δω και πέρα η κοινωνική βάση του Κινήματος δεν θα σας ανεχθεί άλλο. Όχι βέβαια ότι θα ξεχάσει την στάση σας. Θα έρθουν κι άλλες εκλογές και τότε θαμιλήσουμε εμείς. ¨οχι στα τηλεποτικά παράθυρα, αλλά στην κάλπη. Σας θυμόμαστε όλους.
Από δω και πέρα.... σκασμός.
Γιατί εμάς που αποτελούμε την δύναμη του Κινήματος (έτσι δεν μας λέτε συνέχεια;) δεν μας νοιάζουν οι καρέκλες σας, δεν μας ενδιαφέρουν οι αγωνίες σας για το μέλλον σας, σε τελική ανάλυση δεν μας νοιάζει ούτε καν ποιός θα είναι ο ηγέτης.
Εμάς μας νοιάζει ποια πολιτική θα ακολουθήσει το Κίνημά μας. Εμείς θέλουμε να εγκαταλήψει την δεξιήζουσα εκσυγχρονιστική (βλέπε συντηρητική) πολιτική και να στραφεί προς τα αριστερά. Να συναντήσει πάλι την κοινωνική του βάση. Τον συνδικαλισμό, τα κοινωνικά Κινήματα, την Νεολαία.
Εσείς μπορείτε να συμβάλετε σ΄ αυτό; Αμφιβάλω.
Καντε στην άκρη λοιπόν. Βρείτε άλλη κομματική στέγη που μπορεί να σας υπόσχεται "λαμπρή καριέρα" και "σίγουρο μέλλον". Γιατί το μέλλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή θα είναι αριστερό ή δεν θα υπάρξει.
Κι εμείς θα αγωνιστούμε ΚΑΙ να είναι αριστερό ΚΑΙ να υπάρξει. Με εσάς ή χωρίς εσάς.
Και θα το πετύχουμε γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαστε εμείς, όχι εσείς.
Το καταλάβατε;
Σκασμός λοιπόν.
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Βρήκα αυτήν την επιστολή στο Blog"Political Vigilance" (http://politicalvigilance.blogspot.com/2007/09/vs.html) και την δημοσιεύω γιατί με καλύπτει κατά το μεγαλύτερο μέρος της.
19 Σεπτέμβριος 2007 10:18 πμ
Ανώνυμος είπε...
Την πιο κάτω επιστολή απέστειλε στον Γ.Α.Παπανδρέου φίλος μου αριστερός, ο οποίος για 1η φορά μετά το 1993 (και για 2η φορά στην ζωή του) ψήφισε ΠΑ.ΣΟ.Κ. . Την δημοσιοποιώ με την άδειά του. Αξίζει να την διαβάσουμε.
Αγαπητέ πρόεδρε
Αντιλαμβάνομαι ότι οι ώρες είναι δύσκολες και το πλέον πιθανό είναι να μην διαβάσεις την επιστολή μου αυτή. Ανήκω στα πρόσωπα αυτά που όχι μόνο σε ψήφισαν προερχόμενα από την αριστερά , αλλά και σε στήριξαν στις πολιτικές επιλογές σου (από την σκοπιά της πολιτικής άποψης).
Τελικά υπάρχουν πολλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τουλάχιστον 2 (δύο). Τούτο διαφαινόταν και στην κοινωνία από σειρά ετών, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του προκατόχου σου. (εμείς ως σκεπτόμενοι άνθρωποι τον έχουμε ανακηρύξει ως τον πλέον επιτυχημένο δεξιό πολιτικό της χώρας, πρωταθλητή στους «μονόδρομους» …). Δεν θα κάνω λόγο για κεντροδεξιό και κεντροαριστερό ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά για διεφθαρμένο και μη (έστω και εάν τα ρεύματα τελικά ταυτίζονται κατ’ αντιστοιχία). Τούτο αποτελεί και άποψη της κοινωνίας, της όποιας εναπομείνασας υγιώς σκεπτόμενης κοινωνίας. Διακρίνοντας αριστερή πολιτική κουλτούρα και σκέψη δηλώνω συμπαραστάτης σου σε όσες δύσκολες ημέρες έρχονται και σου ζητώ να μην εγκαταλείψεις την μάχη, όποιο και να είναι το τίμημα. Προχωρώντας στην ανάλυση των θέσεων μου για την εκλογική ήττα και το ποιόν των εσωκομματικών αντιπάλων σου θα ήθελα να σου εκθέσω τις κάτωθι απόψεις μου:
Α. Τα (κατά την γνώμη μου και όχι κατά σειράς σπουδαιότητας) αίτια της ήττας.
1. Εσωκομματική ηθελημένη φθορά:
- Με απουσία στήριξης πολιτικών θέσεων
- Με υποβόσκουσα και υφέρπουσα φθορά του προσώπου σου ως προς τις ικανότητές του (κυρίως εκφραστικές)
- Με ελεγχόμενες ψήφους προς τους αντιπάλους (βλ. Ρέθυμνο). Τούτο αποτελεί και κατάθεση δικής μου μαρτυρίας.
Η συμπεριφορά αυτή ήταν άμεσο συνεπαγόμενο προσωπικών υπερφιλοδοξιών και πολιτικών – οικονομικών εξαρτήσεων, όσων την διέπραξαν.
2. Κακή πολιτική πρακτική (όχι άποψη):
- Απουσία από τα κοινωνικά κινήματα στην βάση τους, απουσία από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Αναφέρομαι στην παντελή απουσία των στελεχών του κόμματος από την κοινωνική βάση, τους αγώνες και τις αγωνίες της. Τούτο αφορά όχι μόνο τον ψηφοφόρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον απλό πολίτη. Η κομματική νομενκλατούρα (καταγγελθείσα πολλάκις και ως διεφθαρμένη) εφάρμοσε το θεώρημα - τακτική της «περιστρεφόμενης καρέκλας», δηλ. ουδόλως ενδιαφέρθηκε για την επαφή της με τους πολίτες, ούτως ώστε να υπάρξει γνώση και διάχυση των πολιτικών θέσεων, αλλά και αμφίδρομα να εκφραστεί η κοινωνία συνδιαμορφώνοντας το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τούτο αποτέλεσε και εσκεμμένη ενέργεια των κομματικών στελεχών κάθε βαθμίδας, τα οποία ευθύς εξ αρχής ένοιωθαν να απειλούνται από τις πολιτικές σου θέσεις ιδίως για διαφάνεια και ανανέωση, αλλά και κατά κυριολεξία έφεραν τα βαρίδια μιας διεφθαρμένης ατομοκεντρικής συμπεριφοράς. Αποτέλεσμα ήταν να περνούν απαραδέκτως στην κοινωνία και χωρίς πολιτική αντίσταση οι θέσεις της κυβέρνησης και να διαμορφώνεται μία πλειοψηφία δεξιών και κεντροδεξιών απόψεων για κάθε πολιτικό ζήτημα. Ετσι, παρά τις εκπεφρασμένες προοδευτικές αριστερές πολιτικές θέσεις σου, αυτές ουδέποτε έγιναν ουσιαστικό κτήμα της κοινωνίας και ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο και ουσία των κοινωνικών κινημάτων και του ελληνικού λαού, παρότι μάλιστα οι απόψεις αυτές ήταν ουσιαστικά ταυτόσημες με τις θέσεις των κινημάτων. Η λαϊκή επιταγή «Γιώργο άλλαξε τα όλα» τούτο ακριβώς αφορούσε και αναφερόταν όχι μόνο σε πολιτικές, αλλά και σε πρόσωπα που κατέστησαν ζάμπλουτα και βρόγχος στο λαιμό της κοινωνίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάποτε στελέχωνε τα κοινωνικά κινήματα και πλέον εδώ και πολλά χρόνια είναι κυριολεκτικά απόν από αυτά.
- Εσφαλμένη επιλογή προσώπων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
Ο παράγοντας αυτός είναι άμεσο απότοκο του ανωτέρω προβλήματος. Ενώ κάποτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στελεχωνόταν από πρόσωπα που μετείχαν των κοινωνικών κινημάτων (ακόμα και εάν αυτά δεν ήταν μέλη του), το κόμμα πλέον έχοντας από το 1995 τουλάχιστον αποκοπεί από τα κινήματα αυτά (τα οποία το θεωρούσαν πολλές φορές αδιάφορο και άλλες τόσες φορές αντίθετο), δεν είχε την δυνατότητα να αντλήσει πολιτικό προσωπικό από την βάση της κοινωνίας και κατέφευγε σε λύσεις δύο τύπων:
α. Στην καθεστωτική αντίληψη της άνωθεν επιλογής προσώπων, τα οποία δεν εξέφραζαν τίποτε άλλο παρά την προσωπική τους ματαιόδοξη φιλοδοξία. Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία των αντιπάλων σου και εκφράζουν την λογική της κομματικής χειραγώγησης της κοινωνίας.
β. Στην εκ μέρους σου (και τούτο σου το χρεώνω) επιλογή προσώπων - υποψηφίων τα οποία δεν έχουν καμμία παρουσία και κοινωνική δράση, ούτε καν πολιτικό λόγο και σκέψη. Στο αυτό πλαίσιο κινείται και η επιλογή υποψηφίων, επιτυχημένων εκλογικά, αλλά χωρίς πολιτική κουλτούρα και σκέψη που επιβλήθηκαν εκ των άνωθεν και καρπούνται άλλων επιτυχιών (π.χ. Π. Φασούλας, Β. Πατουλίδου, ακόμα και της Φ. Γεννηματά).
Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε και δεν αναστράφηκε η αποκοπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την κοινωνία και τα κινήματά της. Η ορθή επιλογή είναι αυτονόητη: επιλογή μέσα από την κοινωνία των αξίων και των αξιών και όχι των τυχαίων. Τούτο θα αποτελούσε και την λύση για την ουσιαστική επανασύνδεση του κινήματος με την κοινωνία.
- Επικοινωνιακή πολιτική αντίστοιχη όχι με το ποιόν σου, (πολιτικό και προσωπικό) αλλά σύμφωνα με τα κελεύσματα των κεντροδεξιών βαριδίων και των Μ.Μ.Ε. . Επί παραδείγματι, η επικοινωνιακή πολιτική κατά τις πυρκαγιές θα επέβαλλε το αυτονόητο: να παραμείνεις στα φλεγόμενα χωριά και να δηλώσεις ότι δεν θα φύγεις εάν δεν σβήσουν οι φωτιές. Ακτιβιστικό μεν, ουσιαστικό δε για την σύνδεση και ταύτιση της πολιτικής με την κοινωνία.
Η παρουσία και επιρροή των «βαριδίων» στις πολιτικές σου επιλογές είναι και το κύριο αίτιο της εκφραστικής αδυναμίας που σου χρεώνουν οι πολιτικοί σου αντίπαλοι (εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και μίας υφέρπουσας και υποσυνείδητης φοβίας που χαρακτήριζε πολλές φορές τον λόγο σου και περνούσε προς τα έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο αριστερός δημοκρατικός λόγος είναι πύρινος και ρέει σαν ποτάμι. Τα φράγματα και οι φοβίες που προκαλούν τα κομματικά και λοιπά βαρίδια έπρεπε πολιτικά να έχουν ξεπεραστεί κατ’ απόλυτη απαίτηση της κοινωνίας των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Για μία σειρά από λόγους άμεσα εξαρτώμενους από τα ανωτέρω, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χαρακτηρίστηκε ως νεοδεξιό κομματικό μόρφωμα και ο πράγματι προοδευτικός πολιτικός σου λόγος έχασε την πειστικότητα του.
- Η διατήρηση αλλά και επανεμφάνιση στο προσκήνιο συγκεκριμένων προσώπων που αποτελούν για την κοινωνία ταυτόσημα της διαφθοράς (π.χ. Κ. Λαλιώτης, Β. Παπανδρέου, Μ. Αποστολάκη, Ε. Βενιζέλος και όσοι πλείστοι άλλοι), αλλά και της πολιτικής αναξιοπιστίας με κορυφαίο τον Κ. Σημίτη (τον αποπεμφθέντα πολλάκις από τον πατέρα σου λόγω της δεξιάς του αντίληψης και μέγα κοινωνικό διδάσκαλο του ατομισμού και των κεντροδεξιών πολιτικών μονόδρομων). Η παρουσία του τελευταίου στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών προβλημάτισε αλλά και εξόργισε σημαντικό αριθμό πολιτών που πίστευαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαλλαγεί από τις κεντροδεξιές πολιτικές επιρροές του. Εκείνη την στιγμή επαληθεύθηκαν οι σειρήνες περί νεοδεξιού κόμματος και χάθηκαν οι εκλογές και όσα είχες χτίσει με τον πολιτικό σου λόγο. Από την συμπεριφορά του μετά τις εκλογές μπορείς να κρίνεις την βασιμότητα των στοχεύσεών μου και το ποιόν του ανδρός.
Προτού εισέλθω στο κεφάλαιο περί εσωκομματικών αντιπάλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την γνώμη μου κύριο (εκ των ανωτέρω και πολλών άλλων) αίτιο της ήττας ήταν η συνεχιζόμενη και αναγόμενη σε σφάλματα των προηγουμένων ηγεσιών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποκοπή του από την κοινωνία και την κοινωνική του βάση.
Β. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι και η στάση που προτείνω σου.
1. Εσωκομματικά
Ο εσωκομματικός σου αντίπαλος έχει ένα και μοναδικό προσόν: εκφράζει ένα μεστό, δομημένο λόγο γεμάτο αποφασιστικότητα.
Αποτελεί εύκολη λεία για τη Νέα Δημοκρατία διότι:
- Είναι κεντροδεξιός, άρα πολιτικά ταυτόσημος με αυτή και εξαρτώμενο οικονομικών συμφερόντων.
- Εχει εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων διαπλοκής και διαφθοράς, πριν και κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, ομού με σειρά δεξιών επιχειρηματιών (μερικά εξ αυτών γνωρίζω άμεσα από την επαγγελματική μου ιδιότητα - μερικοί εξ αυτών διατηρούν και τα αποδεικτικά τραπεζικών καταθέσεων).
- Εχει επανειλημμένα ευρεθεί σε συγκεντρώσεις του ROTARY και άλλων προμασονικών οργανώσεων
- Δεν φρόντιζε ώστε να καλύπτει τις σεξουαλικές του ορέξεις, με αποτέλεσμα όλο το υπουργείο Πολιτισμού να γνωρίζει για τις εκδιδόμενες που τον επισκέπτονταν σχεδόν καθημερινά στο γραφείο του.
- Δεν είναι εργατικός και μάλιστα είναι το αντίθετο, είναι λίαν οκνηρός..
Πέραν των ανωτέρω, γύρω του συσπειρώθηκε σχεδόν το σύνολο των προσώπων, τα οποία ο Ελληνικός λαός κατηγορεί ως θιασώτες οικονομικών σκανδάλων, υπηρέτες του κεφαλαίου, τυχοδιώκτες, νεοδεξιούς και γενικά το σύνολο των προσώπων που ο αγνός λαός και οι σκεπτόμενοι πολίτες απεχθάνονται, αποστρέφονται και τους θεωρούν ανάξιους της εμπιστοσύνης του.
Αγαπητέ πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γνωρίζω ότι βρίσκεσαι σε δίλημμα για το τι θα πράξεις. Η άποψή μου είναι να προχωρήσεις πρώτα από όλα, όπως νοιώθεις εσύ, δίνοντας στην επάλξεις την μάχη για να απαλλάξεις την Ελληνική κοινωνία και την Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη από τα βαρίδια που την έφεραν σε αυτή την θέση και αποτελούν το όνειδός της. Ο παππούς σου δεν δίστασε να κηρύξει τον «ανένδοτο αγώνα» του κόντρα στα συμφέροντα του παλατιού και της οικονομικής νομενκλατούρας του τόπου που εμάστιζε τον Ελληνικό λαό. Προδόθηκε από αργυρώνητους κεντροδεξιούς όπως ο Μητσοτάκης. Ο πατέρας σου δεν δίστασε να έλθει σε ρήξη μαζί του για τα θέματα αυτά, να διαλύσει το φαύλο «κέντρο» και να κτίσει μια παράταξη που ανταποκρινόταν και εξέφραζε τις ανάγκες της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό η κοινωνία και η ιστορία τους δικαίωσε. Σήμερα η κοινωνία μας και η «Δημοκρατική Παράταξη» δεν έχει ανάγκη από κενόδοξη φαυλότητα, αλλά ζητάει τον εκφραστή των αγωνιών και αναγκών της για να εξέλθει από το πολιτικό τέλμα, να θέσει νέους στόχους και οράματα. Οφείλεις, πιστεύω, στις ιδέες και στα οράματά σου, στις ιδέες και στα οράματα ενός λαού, ακόμα και στα οράματα του πατέρα σου να δώσεις την μάχη σου και να συγκρουστείς με το κεντροδεξιό κομματικό κατεστημένο. Εάν δεν νικήσεις, προχώρα μπροστά, με το δικό σου κόμμα, με τις δικές σου ιδέες, όπως έπραξαν ο παππούς και ο πατέρας σου, η ιστορία και η κοινωνία θα σε δικαιώσουν για την μάχη που θα δώσεις, γιατί θα είναι μια μάχη δίκαιη, μια μάχη για το λαό, για μια δίκαιη δημοκρατική και ανεξάρτητη κοινωνία.
Υ.Γ.1 Οι σχαστικές τάσεις στο κόμμα, ως ιστορικό δεδομένο και από την άποψη της διαλεκτικής είναι διαχρονικό δεδομένο και μετά την επικράτηση Σημίτη έχει τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός σχάσης. Εκτίμησή μου είναι ότι πρόσωπα αυτά που σε μάχονται, κενά ποιότητος, πραγματικής κοινωνικής απεύθυνσης και ξεκάθαρης πολιτικής σκέψης, λειτούργησαν και λειτουργούν μόνο με βάση την προσωπική τυχοδιωκτική φιλοδοξία. Κατά συνέπεια λειτούργησαν και λειτουργούν ατομιστικά, εις βάρος της παράταξης και της ίδιας της κοινωνίας, την οποία εγκλωβίζουν και τελματώνουν. Για την «Δημοκρατική Παράταξη» και την κοινωνία είναι αναγκαίες οι καθαρές πολιτικές θέσεις και όχι φαύλοι και κομματικοί μηχανισμοί που λειτουργούν απροσδιόριστα, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς να αφουγκράζονται την κοινωνία και να πραγματώνουν τις ανάγκες της. Προχώρησε λοιπόν στον δικό σου ανένδοτο, έκφρασε και τον δικό μας ανένδοτο αγώνα για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, προόδου. Εμείς οι αταλάντευτοι, άφθαρτοι και ανιδιοτελείς οπαδοί μιας τέτοιας κοινωνίας θα γίνουμε θιασώτες της προσπάθειάς σου και θα σε στηρίξουμε.
Υ.Γ. 2 Τα ανωτέρω ισχύουν μόνο εφόσον οι διαφορές με τον Ε.Β. είναι πολιτικές, εάν πρόκειται για προσωποπαγείς διαφορές τότε δεν αφορούν την κοινωνία, την πραγματική πολιτική και τον αποστολέα της επιστολής αυτής.
Ανώνυμος είπε...
Την πιο κάτω επιστολή απέστειλε στον Γ.Α.Παπανδρέου φίλος μου αριστερός, ο οποίος για 1η φορά μετά το 1993 (και για 2η φορά στην ζωή του) ψήφισε ΠΑ.ΣΟ.Κ. . Την δημοσιοποιώ με την άδειά του. Αξίζει να την διαβάσουμε.
Αγαπητέ πρόεδρε
Αντιλαμβάνομαι ότι οι ώρες είναι δύσκολες και το πλέον πιθανό είναι να μην διαβάσεις την επιστολή μου αυτή. Ανήκω στα πρόσωπα αυτά που όχι μόνο σε ψήφισαν προερχόμενα από την αριστερά , αλλά και σε στήριξαν στις πολιτικές επιλογές σου (από την σκοπιά της πολιτικής άποψης).
Τελικά υπάρχουν πολλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τουλάχιστον 2 (δύο). Τούτο διαφαινόταν και στην κοινωνία από σειρά ετών, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του προκατόχου σου. (εμείς ως σκεπτόμενοι άνθρωποι τον έχουμε ανακηρύξει ως τον πλέον επιτυχημένο δεξιό πολιτικό της χώρας, πρωταθλητή στους «μονόδρομους» …). Δεν θα κάνω λόγο για κεντροδεξιό και κεντροαριστερό ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά για διεφθαρμένο και μη (έστω και εάν τα ρεύματα τελικά ταυτίζονται κατ’ αντιστοιχία). Τούτο αποτελεί και άποψη της κοινωνίας, της όποιας εναπομείνασας υγιώς σκεπτόμενης κοινωνίας. Διακρίνοντας αριστερή πολιτική κουλτούρα και σκέψη δηλώνω συμπαραστάτης σου σε όσες δύσκολες ημέρες έρχονται και σου ζητώ να μην εγκαταλείψεις την μάχη, όποιο και να είναι το τίμημα. Προχωρώντας στην ανάλυση των θέσεων μου για την εκλογική ήττα και το ποιόν των εσωκομματικών αντιπάλων σου θα ήθελα να σου εκθέσω τις κάτωθι απόψεις μου:
Α. Τα (κατά την γνώμη μου και όχι κατά σειράς σπουδαιότητας) αίτια της ήττας.
1. Εσωκομματική ηθελημένη φθορά:
- Με απουσία στήριξης πολιτικών θέσεων
- Με υποβόσκουσα και υφέρπουσα φθορά του προσώπου σου ως προς τις ικανότητές του (κυρίως εκφραστικές)
- Με ελεγχόμενες ψήφους προς τους αντιπάλους (βλ. Ρέθυμνο). Τούτο αποτελεί και κατάθεση δικής μου μαρτυρίας.
Η συμπεριφορά αυτή ήταν άμεσο συνεπαγόμενο προσωπικών υπερφιλοδοξιών και πολιτικών – οικονομικών εξαρτήσεων, όσων την διέπραξαν.
2. Κακή πολιτική πρακτική (όχι άποψη):
- Απουσία από τα κοινωνικά κινήματα στην βάση τους, απουσία από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Αναφέρομαι στην παντελή απουσία των στελεχών του κόμματος από την κοινωνική βάση, τους αγώνες και τις αγωνίες της. Τούτο αφορά όχι μόνο τον ψηφοφόρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον απλό πολίτη. Η κομματική νομενκλατούρα (καταγγελθείσα πολλάκις και ως διεφθαρμένη) εφάρμοσε το θεώρημα - τακτική της «περιστρεφόμενης καρέκλας», δηλ. ουδόλως ενδιαφέρθηκε για την επαφή της με τους πολίτες, ούτως ώστε να υπάρξει γνώση και διάχυση των πολιτικών θέσεων, αλλά και αμφίδρομα να εκφραστεί η κοινωνία συνδιαμορφώνοντας το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τούτο αποτέλεσε και εσκεμμένη ενέργεια των κομματικών στελεχών κάθε βαθμίδας, τα οποία ευθύς εξ αρχής ένοιωθαν να απειλούνται από τις πολιτικές σου θέσεις ιδίως για διαφάνεια και ανανέωση, αλλά και κατά κυριολεξία έφεραν τα βαρίδια μιας διεφθαρμένης ατομοκεντρικής συμπεριφοράς. Αποτέλεσμα ήταν να περνούν απαραδέκτως στην κοινωνία και χωρίς πολιτική αντίσταση οι θέσεις της κυβέρνησης και να διαμορφώνεται μία πλειοψηφία δεξιών και κεντροδεξιών απόψεων για κάθε πολιτικό ζήτημα. Ετσι, παρά τις εκπεφρασμένες προοδευτικές αριστερές πολιτικές θέσεις σου, αυτές ουδέποτε έγιναν ουσιαστικό κτήμα της κοινωνίας και ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο και ουσία των κοινωνικών κινημάτων και του ελληνικού λαού, παρότι μάλιστα οι απόψεις αυτές ήταν ουσιαστικά ταυτόσημες με τις θέσεις των κινημάτων. Η λαϊκή επιταγή «Γιώργο άλλαξε τα όλα» τούτο ακριβώς αφορούσε και αναφερόταν όχι μόνο σε πολιτικές, αλλά και σε πρόσωπα που κατέστησαν ζάμπλουτα και βρόγχος στο λαιμό της κοινωνίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάποτε στελέχωνε τα κοινωνικά κινήματα και πλέον εδώ και πολλά χρόνια είναι κυριολεκτικά απόν από αυτά.
- Εσφαλμένη επιλογή προσώπων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
Ο παράγοντας αυτός είναι άμεσο απότοκο του ανωτέρω προβλήματος. Ενώ κάποτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στελεχωνόταν από πρόσωπα που μετείχαν των κοινωνικών κινημάτων (ακόμα και εάν αυτά δεν ήταν μέλη του), το κόμμα πλέον έχοντας από το 1995 τουλάχιστον αποκοπεί από τα κινήματα αυτά (τα οποία το θεωρούσαν πολλές φορές αδιάφορο και άλλες τόσες φορές αντίθετο), δεν είχε την δυνατότητα να αντλήσει πολιτικό προσωπικό από την βάση της κοινωνίας και κατέφευγε σε λύσεις δύο τύπων:
α. Στην καθεστωτική αντίληψη της άνωθεν επιλογής προσώπων, τα οποία δεν εξέφραζαν τίποτε άλλο παρά την προσωπική τους ματαιόδοξη φιλοδοξία. Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία των αντιπάλων σου και εκφράζουν την λογική της κομματικής χειραγώγησης της κοινωνίας.
β. Στην εκ μέρους σου (και τούτο σου το χρεώνω) επιλογή προσώπων - υποψηφίων τα οποία δεν έχουν καμμία παρουσία και κοινωνική δράση, ούτε καν πολιτικό λόγο και σκέψη. Στο αυτό πλαίσιο κινείται και η επιλογή υποψηφίων, επιτυχημένων εκλογικά, αλλά χωρίς πολιτική κουλτούρα και σκέψη που επιβλήθηκαν εκ των άνωθεν και καρπούνται άλλων επιτυχιών (π.χ. Π. Φασούλας, Β. Πατουλίδου, ακόμα και της Φ. Γεννηματά).
Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε και δεν αναστράφηκε η αποκοπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την κοινωνία και τα κινήματά της. Η ορθή επιλογή είναι αυτονόητη: επιλογή μέσα από την κοινωνία των αξίων και των αξιών και όχι των τυχαίων. Τούτο θα αποτελούσε και την λύση για την ουσιαστική επανασύνδεση του κινήματος με την κοινωνία.
- Επικοινωνιακή πολιτική αντίστοιχη όχι με το ποιόν σου, (πολιτικό και προσωπικό) αλλά σύμφωνα με τα κελεύσματα των κεντροδεξιών βαριδίων και των Μ.Μ.Ε. . Επί παραδείγματι, η επικοινωνιακή πολιτική κατά τις πυρκαγιές θα επέβαλλε το αυτονόητο: να παραμείνεις στα φλεγόμενα χωριά και να δηλώσεις ότι δεν θα φύγεις εάν δεν σβήσουν οι φωτιές. Ακτιβιστικό μεν, ουσιαστικό δε για την σύνδεση και ταύτιση της πολιτικής με την κοινωνία.
Η παρουσία και επιρροή των «βαριδίων» στις πολιτικές σου επιλογές είναι και το κύριο αίτιο της εκφραστικής αδυναμίας που σου χρεώνουν οι πολιτικοί σου αντίπαλοι (εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και μίας υφέρπουσας και υποσυνείδητης φοβίας που χαρακτήριζε πολλές φορές τον λόγο σου και περνούσε προς τα έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο αριστερός δημοκρατικός λόγος είναι πύρινος και ρέει σαν ποτάμι. Τα φράγματα και οι φοβίες που προκαλούν τα κομματικά και λοιπά βαρίδια έπρεπε πολιτικά να έχουν ξεπεραστεί κατ’ απόλυτη απαίτηση της κοινωνίας των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Για μία σειρά από λόγους άμεσα εξαρτώμενους από τα ανωτέρω, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χαρακτηρίστηκε ως νεοδεξιό κομματικό μόρφωμα και ο πράγματι προοδευτικός πολιτικός σου λόγος έχασε την πειστικότητα του.
- Η διατήρηση αλλά και επανεμφάνιση στο προσκήνιο συγκεκριμένων προσώπων που αποτελούν για την κοινωνία ταυτόσημα της διαφθοράς (π.χ. Κ. Λαλιώτης, Β. Παπανδρέου, Μ. Αποστολάκη, Ε. Βενιζέλος και όσοι πλείστοι άλλοι), αλλά και της πολιτικής αναξιοπιστίας με κορυφαίο τον Κ. Σημίτη (τον αποπεμφθέντα πολλάκις από τον πατέρα σου λόγω της δεξιάς του αντίληψης και μέγα κοινωνικό διδάσκαλο του ατομισμού και των κεντροδεξιών πολιτικών μονόδρομων). Η παρουσία του τελευταίου στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών προβλημάτισε αλλά και εξόργισε σημαντικό αριθμό πολιτών που πίστευαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαλλαγεί από τις κεντροδεξιές πολιτικές επιρροές του. Εκείνη την στιγμή επαληθεύθηκαν οι σειρήνες περί νεοδεξιού κόμματος και χάθηκαν οι εκλογές και όσα είχες χτίσει με τον πολιτικό σου λόγο. Από την συμπεριφορά του μετά τις εκλογές μπορείς να κρίνεις την βασιμότητα των στοχεύσεών μου και το ποιόν του ανδρός.
Προτού εισέλθω στο κεφάλαιο περί εσωκομματικών αντιπάλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την γνώμη μου κύριο (εκ των ανωτέρω και πολλών άλλων) αίτιο της ήττας ήταν η συνεχιζόμενη και αναγόμενη σε σφάλματα των προηγουμένων ηγεσιών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποκοπή του από την κοινωνία και την κοινωνική του βάση.
Β. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι και η στάση που προτείνω σου.
1. Εσωκομματικά
Ο εσωκομματικός σου αντίπαλος έχει ένα και μοναδικό προσόν: εκφράζει ένα μεστό, δομημένο λόγο γεμάτο αποφασιστικότητα.
Αποτελεί εύκολη λεία για τη Νέα Δημοκρατία διότι:
- Είναι κεντροδεξιός, άρα πολιτικά ταυτόσημος με αυτή και εξαρτώμενο οικονομικών συμφερόντων.
- Εχει εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων διαπλοκής και διαφθοράς, πριν και κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, ομού με σειρά δεξιών επιχειρηματιών (μερικά εξ αυτών γνωρίζω άμεσα από την επαγγελματική μου ιδιότητα - μερικοί εξ αυτών διατηρούν και τα αποδεικτικά τραπεζικών καταθέσεων).
- Εχει επανειλημμένα ευρεθεί σε συγκεντρώσεις του ROTARY και άλλων προμασονικών οργανώσεων
- Δεν φρόντιζε ώστε να καλύπτει τις σεξουαλικές του ορέξεις, με αποτέλεσμα όλο το υπουργείο Πολιτισμού να γνωρίζει για τις εκδιδόμενες που τον επισκέπτονταν σχεδόν καθημερινά στο γραφείο του.
- Δεν είναι εργατικός και μάλιστα είναι το αντίθετο, είναι λίαν οκνηρός..
Πέραν των ανωτέρω, γύρω του συσπειρώθηκε σχεδόν το σύνολο των προσώπων, τα οποία ο Ελληνικός λαός κατηγορεί ως θιασώτες οικονομικών σκανδάλων, υπηρέτες του κεφαλαίου, τυχοδιώκτες, νεοδεξιούς και γενικά το σύνολο των προσώπων που ο αγνός λαός και οι σκεπτόμενοι πολίτες απεχθάνονται, αποστρέφονται και τους θεωρούν ανάξιους της εμπιστοσύνης του.
Αγαπητέ πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γνωρίζω ότι βρίσκεσαι σε δίλημμα για το τι θα πράξεις. Η άποψή μου είναι να προχωρήσεις πρώτα από όλα, όπως νοιώθεις εσύ, δίνοντας στην επάλξεις την μάχη για να απαλλάξεις την Ελληνική κοινωνία και την Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη από τα βαρίδια που την έφεραν σε αυτή την θέση και αποτελούν το όνειδός της. Ο παππούς σου δεν δίστασε να κηρύξει τον «ανένδοτο αγώνα» του κόντρα στα συμφέροντα του παλατιού και της οικονομικής νομενκλατούρας του τόπου που εμάστιζε τον Ελληνικό λαό. Προδόθηκε από αργυρώνητους κεντροδεξιούς όπως ο Μητσοτάκης. Ο πατέρας σου δεν δίστασε να έλθει σε ρήξη μαζί του για τα θέματα αυτά, να διαλύσει το φαύλο «κέντρο» και να κτίσει μια παράταξη που ανταποκρινόταν και εξέφραζε τις ανάγκες της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό η κοινωνία και η ιστορία τους δικαίωσε. Σήμερα η κοινωνία μας και η «Δημοκρατική Παράταξη» δεν έχει ανάγκη από κενόδοξη φαυλότητα, αλλά ζητάει τον εκφραστή των αγωνιών και αναγκών της για να εξέλθει από το πολιτικό τέλμα, να θέσει νέους στόχους και οράματα. Οφείλεις, πιστεύω, στις ιδέες και στα οράματά σου, στις ιδέες και στα οράματα ενός λαού, ακόμα και στα οράματα του πατέρα σου να δώσεις την μάχη σου και να συγκρουστείς με το κεντροδεξιό κομματικό κατεστημένο. Εάν δεν νικήσεις, προχώρα μπροστά, με το δικό σου κόμμα, με τις δικές σου ιδέες, όπως έπραξαν ο παππούς και ο πατέρας σου, η ιστορία και η κοινωνία θα σε δικαιώσουν για την μάχη που θα δώσεις, γιατί θα είναι μια μάχη δίκαιη, μια μάχη για το λαό, για μια δίκαιη δημοκρατική και ανεξάρτητη κοινωνία.
Υ.Γ.1 Οι σχαστικές τάσεις στο κόμμα, ως ιστορικό δεδομένο και από την άποψη της διαλεκτικής είναι διαχρονικό δεδομένο και μετά την επικράτηση Σημίτη έχει τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός σχάσης. Εκτίμησή μου είναι ότι πρόσωπα αυτά που σε μάχονται, κενά ποιότητος, πραγματικής κοινωνικής απεύθυνσης και ξεκάθαρης πολιτικής σκέψης, λειτούργησαν και λειτουργούν μόνο με βάση την προσωπική τυχοδιωκτική φιλοδοξία. Κατά συνέπεια λειτούργησαν και λειτουργούν ατομιστικά, εις βάρος της παράταξης και της ίδιας της κοινωνίας, την οποία εγκλωβίζουν και τελματώνουν. Για την «Δημοκρατική Παράταξη» και την κοινωνία είναι αναγκαίες οι καθαρές πολιτικές θέσεις και όχι φαύλοι και κομματικοί μηχανισμοί που λειτουργούν απροσδιόριστα, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς να αφουγκράζονται την κοινωνία και να πραγματώνουν τις ανάγκες της. Προχώρησε λοιπόν στον δικό σου ανένδοτο, έκφρασε και τον δικό μας ανένδοτο αγώνα για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, προόδου. Εμείς οι αταλάντευτοι, άφθαρτοι και ανιδιοτελείς οπαδοί μιας τέτοιας κοινωνίας θα γίνουμε θιασώτες της προσπάθειάς σου και θα σε στηρίξουμε.
Υ.Γ. 2 Τα ανωτέρω ισχύουν μόνο εφόσον οι διαφορές με τον Ε.Β. είναι πολιτικές, εάν πρόκειται για προσωποπαγείς διαφορές τότε δεν αφορούν την κοινωνία, την πραγματική πολιτική και τον αποστολέα της επιστολής αυτής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.jpg)
