ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ

Είχα πριν λίγες μέρες δημοσιεύσει ένα κείμενό μου με τίτλο "ΚΑΙ ΤΩΡΑ... ΣΚΑΣΜΟΣ". Επικρίθηκα από κάποιους ότι περιείχε βαρείς χαρακτηρισμούς. Ότι ήταν υπερβολικό.
Δυστυχώς οι εξελίξεις των επομένων ημερών "με δικαίωσαν".
Η "παρελαση" παρατρεχάμενων και μη στα πάσης φύσεως Μ.Μ.Ε. συνεχίζεται με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση.
Μα επιτέλους δεν ντρέπονται;
Νομίζουν ότι τόσο πολύ ενδιαφέρει την Ελληνκή Κοινωνία η όποια άποψή τους για τα εσωκομματικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Και καλά αυτοί περιφέρουν την ανάγκη τους για αναγνωρισιμότητα "από καναλίου είς κανάλιο" και ίσως αισθάνονται ευτυχείς που κάποιοι τους ρωτάνε για την γνώμη τους.
Δεν βλέπουν ότι γελοιοποιούν το Κίνημα και τις διαδικασίες του;
Η βάση, μέλη και φίλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι φταίνε;
Πως να εκφράσουν την αηδία τους; Βλέπετε αυτούς δεν τους ρωτά κανένας.
Κι αλήθεια για την ευθύνη την δική σας ποιός θα μιλήσει;
Ούτε ένας λόγος αυτοκριτικής! Όλοι σας "τα λέγατε", όλοι σας "διαφωνούσατε", όλοι σας "είχατε απόψεις".
Ντροπή σας!
Αγαπητοί, σοβαρευθήτε.
Το Κίνημα έχει μπεί σε μια συντεταγμένη πορεία για την εκλογή Πρόεδρου. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ.
ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΠΛΑ ΜΕΛΗ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.
Πάψτε λοιπόν να "αγορεύετε" για τα εσωκομματικά.
Αλήθεια μήπως θυμάστε ποιός κυβερνά την χώρα; Μήπως ξεχάσατε ότι - και με δική σας ευθύνη - κυβερνά η Νέα Δημοκρατία;
Κουβέντα για την Κυβέρνηση;
Ο "εχθρός" σας είναι μέσα στο Κίνημα, ενώ η Δεξιά δεν σας αφορά;
Ξυπνήστε λοιπόν και ασχοληθείτε με την λαίλαπα για τον λαό που έρχεται.

Γιατί αν συνεχίσετε έτσι, στο τέλος δεν θα έχει καμία σημασία ποιός θα είναι ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί δεν θα υπάρχουν μέλη, φίλοι & ψηφοφόροι, δεν θα υπάρχει ΠΑ.ΣΟ.Κ......

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

Η εισήγησή μου στην Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα ΠΑ.ΣΟ.Κ. Βαρνάβα:
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε μία οδυνηρή ήττα για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η σωστή του θεώρηση είναι ότι δεν κέρδισε η Νέα Δημοκρατία, αλλά έχασε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τα κύρια σημεία είναι:
Α. Η οριακή αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.
Β. Η μετατόπιση μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., προς τα κόμματα της Αριστεράς.
Γ. Η είσοδος του ΛΑ.Ο.Σ. στην Βουλή.
Αναλυτικά:
Α. Η Νέα Δημοκρατία έχοντας πλέον οριακή αυτοδυναμία στην Βουλή και υποχρεωμένη να προχωρήσει σε αντιλαϊκές « λύσεις » σε σημαντικά για την χώρα προβλήματα (ασφαλιστικό κ.λ.π.) θα συνεχίσει την ίδια πολιτική. Είναι καθήκον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ασκήσει δυναμική προοδευτική αντιπολίτευση, χωρίς συμβιβασμούς, άσχετα από τις όποιες εσωτερικές διαδικασίες και εξελίξεις.
Β. Η μετατόπιση πολιτών προς τα αριστερά κόμματα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έπεισε την κοινωνία ότι διαφέρει από την Νέα Δημοκρατία, ότι ξεπέρασε το κακό παρελθόν του κι ότι έχει νέα προγραμματική πρόταση.
Γ. Η είσοδος του ΛΑ.Ο.Σ. στην Βουλή μπορεί ευκαιριακά (εκλογικά) να ήταν χρήσιμη, όμως αποτελεί φαινόμενο αρνητικό για την Χώρα και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
Αν θα θέλαμε να κάνουμε μια συνοπτική αναφορά στα αίτια της ήττας του Κινήματος, αυτή θα είχε ως εξής (χωρίς αξιολογική σειρά):
1.Η μη πραγματοποίηση συζήτησης και – κατά συνέπεια- μη ανάλυση των αιτίων της ήττας του 2004.
2.Η μη εκκαθάριση του Κινήματος από στελέχη (σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο) τα οποία με την στάση τους, την συμπεριφορά τους και την πρακτική τους προκάλεσαν τους πολίτες.
3.Η μη ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού -σε όλα τα επίπεδα – πέρα από κάποιες άτολμες κινήσεις σε επίπεδο κορυφής.
4.Η αποκοπή του Κινήματός μας από την κοινωνία (συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, τοπική αυτοδιοίκηση, νεολαία).
5.Η μετακίνησή του σε κεντροδεξιά κατεύθυνση την περίοδο Σημίτη και οι μη διατύπωση σαφούς ιδεολογικοπολιτικού στίγματος τα προηγούμενα 3,5 χρόνια.
6.Η μη προώθηση του Προγράμματος στην κοινωνία και παράλληλα η υπερβολική ενασχόληση με τα αρνητικά του κυβερνώντος Κόμματος.
Αναλυτικά δε:
1.Το Κίνημα δεν συζήτησε διεξοδικά σε όλα τα Όργανά του τα αίτια της ήττας του 2004. Αν είχε γίνει αυτή η συζήτηση θα είχε από τότε διαπιστωθεί ότι οι πολίτες δεν καταδίκασαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Συνολικά, αλλά μία πολιτική ή οποία δεν ήταν πολιτική ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως την γνώριζαν και την περίμεναν, αλλά μια δεξιίζουσα πρακτική, χωρίς προοδευτικό πολιτικό υπόβαθρο, η οποία συνέκλινε με την πολιτική της Ν.Δ., αν δεν ταυτιζόταν σε κάποιες περιπτώσεις μ΄ αυτήν. Η αλλαγή ηγεσίας αυτήν την περίοδο δεν μπορούσε και δεν ανέστρεψε το κλίμα, ίσως μόνο κατάφερε να περιορίσει την έκταση της ήττας.
2.Με την ανάληψη της προεδρίας του Κινήματος από τον Γ. Παπανδρέου δόθηκε μοναδική ευκαιρία για την πλήρη ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού με πρόσωπα άφθαρτα, προερχόμενα από τα κοινωνικά κινήματα και την νεολαία. Υποτιμήθηκε η δυναμική του συνθήματος – λαϊκής απαίτησης « Γιώργο άλλαξέ τα όλα ». Δεν επρόκειτο για προσωπολατρία, αλλά εξέφραζε την αγωνία των μελών και φίλων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την πορεία του Κινήματος. Η εικόνα που είχε η κοινωνία για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαμορφωνόταν από στελέχη φθαρμένα, από στελέχη που προκαλούσαν με την στάση και συμπεριφορά τους κι αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με τα κεντρικά στελέχη, αλλά και αυτά των Περιφερειακών,Νομαρχιακών & Δημοτικών Οργανώσεων. Καταγγελίες που γίνονταν από μέλη που νοιάζονταν για το Κίνημα « πνίγονταν » από τους μηχανισμούς και ποτέ δεν διερευνούνταν. Έτσι οι σύντροφοι με αρχές αποχωρούσαν σιγά – σιγά και άνοιγε ο δρόμος για την επικράτηση των καιροσκόπων
3.Κάποιες -θετικές- απόπειρες, ανάδειξης νέων στελεχών – κυρίως σε κεντρικό επίπεδο- ήσαν αποσπασματικές και έμειναν χωρίς συνέχεια, με αποτέλεσμα την « παλινόρθωση » μιας κομματικής νομενκλατούρας η οποία άπλωσε τα πλοκάμια της μέχρι τις Δημοτικές Οργανώσεις και οδήγησε το Κίνημα σε πολιτική ακινησία. Ενώ κάποτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε σχέση αλληλοτροφοδότησης με τα κοινωνικά κινήματα και στελεχωνόταν από πρόσωπα που μετείχαν των κοινωνικών κινημάτων (ακόμα και εάν αυτά δεν ήταν μέλη του), το κόμμα πλέον έχοντας από το 1995 τουλάχιστον αποκοπεί από τα κινήματα αυτά (τα οποία το θεωρούσαν πολλές φορές αδιάφορο και άλλες τόσες φορές αντίθετο), δεν είχε την δυνατότητα να αντλήσει πολιτικό προσωπικό από την βάση της κοινωνίας και κατέφευγε στην καθεστωτική αντίληψη της άνωθεν επιλογής προσώπων, τα οποία δεν εξέφραζαν τίποτε άλλο παρά την προσωπική τους ματαιόδοξη φιλοδοξία.
4. Όπως αναλύθηκε και πιο πάνω το Κίνημα αποκόπηκε από την κοινωνική του βάση. Το κομματικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ήταν σε τεράστια αναντιστοιχία με το κοινωνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και την ευρύτερη κοινωνία. Δεν έπαιρνε πλέον τα ξεκάθαρα μηνύματα που έστειλε η κοινωνία, γιατί οι « κομματικοί διαμεσολαβητές » τα απέκρυπταν, από φόβο μη χάσουν την « κομματική τους καρέκλα ». Έτσι έπαψε να υπάρχει η επαφή με τους πολίτες, έπαψε το Κίνημα να αφουγκράζεται την κοινωνική βάση, τους αγώνες της και τις αγωνίες της. Έπαψε αν υπάρχει η αμφίδρομη σχέση κόμματος – πολίτη, η οποία θα οδηγούσε αφ΄ ενός στην διάχυση των πολιτικών θέσεων στην κοινωνία και αφ΄ ετέρου στο να εκφραστεί η κοινωνία και να συνδιαμορφωθεί το Πρόγραμμα του Κινήματος μαζί της.
5. Όταν το « όλοι ίδιοι είναι » άρχισε να ακούγεται όλο και πιο έντονα,εμείς, ακολουθώντας την τακτική της στρουθοκαμήλου, το αποδίδαμε στο Κ.Κ.Ε. και τους άλλους αριστερούς. Δεν βλέπαμε πως μπορεί, το Κ.Κ.Ε. κυρίως, να σπεκουλάριζε πάνω σ΄ αυτό, αλλά η κοινωνία το είχε αποδεχθεί. Κι αυτό γιατί η ηγετική ομάδα, έχοντας σαν μοναδικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας, έκανε όσους συμβιβασμούς έκρινε ότι υπηρετούν αυτόν τον στόχο, οδηγώντας το Κίνημα σε συντηρητικές πολιτικές. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έγινε τεράστια προσπάθεια από τον Πρόεδρο και κάποια – λίγα – στελέχη να εκφραστεί ένας – έστω και άτολμος - αριστερός λόγος, όμως αυτό δεν πέρασε στην κοινωνία. Κι αυτό γιατί από την μια η κομματική νομενκλατούρα δεν στήριξε αυτήν την προσπάθεια και αφ΄ ετέρου γιατί δεν στηρίχθηκε στην βάση του Κινήματος, δεν έγινε κτήμα της.
6.Η προεκλογική τακτική ήταν λαθεμένη. Δεν προωθήθηκε το Πρόγραμμα του Κινήματος στην κοινωνία και εδώ την ευθύνη την φέρνουν τα στελέχη του Κινήματος , τόσο σε κεντρικό, όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Τα μεν κεντρικά στελέχη διαγωνίζονταν στο ποιός θα είναι πιο αντιπολιτευτικός και έπεφταν στην παγίδα των Μ.Μ.Ε. Τα οποία ουδόλως δεν ενδιαφέρονταν για το Πρόγραμμα, αλλά για τις αντιπαραθέσεις (τον « καυγά »). Τα δε περιφερειακά στελέχη ασχολούνταν με τους συσχετισμούς και τα « παραμάγαζά » τους και σε καμία περίπτωση δεν ασχολήθηκαν με την προβολή του Προγράμματος. Τα ομόλογα, οι πυρκαγιές και τα άλλα σκάνδαλα της Ν.Δ. έπρεπε να αναδειχθούν, αλλά όχι μέχρι το σημείο που να επισκιάζουν την Προγραμματική μας πρόταση. Έτσι απέναντι στο « όλοι ίδιοι είναι », στην ουσία απαντούσαμε « ναι αλλά αυτοί κάνουν σκάνδαλα ». Κι αυτό φυσικά δεν μας τιμούσε, ούτε έπειθε τους πολίτες, οι οποίοι ακόμα θυμούνταν τα δικά μας (έστω και μη πραγματικά) « σκάνδαλα ».
Συνοψίζοντας το πρόβλημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν η εικόνα του (και του Προέδρου συμπεριλαμβανομένου, αλλά και κυρίως ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ), η επικοινωνιακή του πολιτική, ο κομματικός του μηχανισμός, η αποκοπή του από την κοινωνία, αλλά κυρίως η πολιτική του ταυτότητα. Με λίγα λόγια σε τίποτα δεν θύμιζε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ξέραμε και δεν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που θέλαμε.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Η μετεκλογική εξέλιξη κατέδειξε με τον χειρότερο τρόπο ότι η κρίση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι βαθιά, έρχεται από το παρελθόν και πολύ φοβόμαστε ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον.
Ξαφνικά κάποιοι σύντροφοι διαπίστωσαν ότι το μόνο πρόβλημα που είχαμε ως Κίνημα ήταν ο Πρόεδρος και έπρεπε με άρον - άρον διαδικασίες να προχωρήσουμε σε αλλαγή του. Λες και έτσι αυτόματα θα λύνονταν και όλα τα άλλα προβλήματα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η συζήτηση ξεκίνησε από λάθος βάση. Πρώτα έπρεπε να αναλυθούν τα αίτια της ήττας, μέσα από τις Καταστατικές διαδικασίες του Κινήματος, να αναζητηθεί ένα νέο πολιτικό στίγμα (αυτό που η κοινωνία ζητά), να διαμορφωθεί μια νέα πολιτική πρόταση που να απαντά στα σύγχρονα προβλήματα, με αριστερή, προοδευτική & ανανεωτική κατεύθυνση και μετά να αναζητήσουμε τον ηγέτη (αν χρειάζεται) που μπορεί να την προωθήσει.
Προτείνουμε λοιπόν:
1.Πριν την Συνδιάσκεψη ανοιχτές συνελεύσεις σε όλες τις Δημοτικές Οργανώσεις,με επιδίωξη την μαζική συμμετοχή του κοινωνικού ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και των λοιπών δημοκρατικών πολιτών, στην οποία θα υπάρξει ανοιχτή, χωρίς περιορισμούς συζήτηση για τα αίτια της ήττας.
2.Διαμόρφωση εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, η οποία θα επικυρωθεί από την Συνδιάσκεψη. Πρότασης που θα κινείται προς αριστερή, προοδευτική κατεύθυνση και την οποία θα δεσμευθούν ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ να υλοποιήσουν.
3.Να υπάρξει ριζική ανανέωση ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΤΕΛΕΧΙΑΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ σε κάθε επίπεδο με την διενέργεια εσωκομματικών εκλογών σε κάθε βαθμίδα του Κινήματος (Δημοτικές, Νομαρχιακές, Περιφερειακές Οργανώσεις, Εθνικό Συμβούλιο,Πολιτικό Συμβούλιο). Απαραίτητος όρος η πολλαπλή σταυροδοσία για να αποδυναμωθεί η ομαδοποίηση.
4.Εκλογή Προέδρου από τα μέλη και του φίλους του Κινήματος, αλλά υπό έναν απαράβατο όρο. Με τις μέχρι σήμερα καταστάσεις των Φίλων (χωρίς δυνατότητα εγγραφής νέων) και με την δυνατότητα εγγραφής νέων μελών μέχρι την παραμονή της εκλογής. Κι αυτό γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, θα δοθεί η δυνατότητα με μια απλή δήλωση « φίλος » σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ψηφίζουν και να διαμορφώσουν το αποτέλεσμα που επιθυμούν άλλοι πολιτικοί χώροι, ή συμφέροντα, ενώ μέλη θα μπορούν να εγγραφούν ελεύθερα (κάτι που δεν θα κάνει ένας μη ΠΑ.ΣΟ.Κ. εύκολα).
5. Ανάληψη ευθύνης από ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ για την μέχρι τώρα πορεία, αφού αποτελούσαν την ηγετική ομάδα και δέσμευση όσων δεν εκλεγούν ότι θα στηρίξουν την ανανεωτική προσπάθεια του εκλεγέντος Προέδρου.

ΑΠΟ "ΤΑ ΝΕΑ" (ΑΡΘΡΟ Γ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ)

Εξόριστε ποιητή στον αιώνα σου, πες μας τι βλέπεις... Βλέπω... Βλέπω...Άσε καλύτερα να κλείσω τα μάτια, γιατί δεν θέλω να βλέπω τίποτε απ΄ όσα γίνονται. Δεν θέλω να βλέπω χουλιγκάνους της μιας ή της άλλης πλευράς να συγκρούονται, λες και μόλις τώρα τέλειωσε το ντέρμπι Παναθηναϊκού- Ολυμπιακού κι επειδή δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα είπαν να λύσουν τις διαφορές τους στον δρόμο ή στα κανάλια. Σαν να εκπροσωπούν δύο κόσμους εντελώς διαφορετικούς, σαν να μην ήταν μέχρι την Κυριακή στο ίδιο κόμμα, σαν να μην τους σκέπαζε τόσα χρόνια το ίδιο πάπλωμα, να μην τους προστάτευε η ίδια ομπρέλα. Τους κοιτάω και δεν πιστεύω στα μάτια μου: Πού κρυβόταν τόσο μίσος; Πού είχε καταχωνιαστεί τόση κακία; Αυτοί, οι όποιοι «αυτοί» (και δεν κάνω καλό κανένα) αν αντί για μάτια είχαν μαχαίρια, το αίμα θα έτρεχε τώρα πια ποτάμι στους δρόμους...
Εξόριστε ποιητή, τι άλλο βλέπεις; Βλέπω... Βλέπω... πως αν συνεχιστεί αυτό το αποτρόπαιο γαϊτανάκι, σε λίγο το άλλοτε κραταιό Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου θα μεταβληθεί σε μια συνομοσπονδία κομματιδίων! Όπου ο κάθε (οπλ)αρχηγός θα κάνει το κομμάτι του, με έναν μικρό στρατό να τον ακολουθεί και να μάχεται από παράθυρο σε παράθυρο, κι από πάνελ σε πάνελ, μέχρι την τελική κατάληξη, που θα είναι η απόλυτη διάλυση του χώρου. Βλέπω, επίσης, να έχει ανοίξει η όρεξη πολλών να διαδεχθούν τον Γιώργο Παπανδρέου, με τη λογική του «μπορώ κι εγώ, αφού μπορεί ο άλλος». Αλλά, πριν συνοδεύσεις την απορία με το γνωστό «Πού πας ρε Καραμήτρο», πέφτει καπάκι η απογοήτευση και σε παίρνει από κάτω και δεν σηκώνεις κεφάλι. Να τους βλέπεις να τρώγονται σαν τα σκυλιά και να απορείς πώς αύριο, που θα τελειώσουν όλα αυτά και θα βγει (επιτέλους) αρχηγός, όλοι αυτοί θα ξαναμαζευτούν κάτω από την ίδια στέγη. Συγγνώμη, αλλά εγώ, ο εξόριστος ποιητής, δεν το βλέπω πια... Τι βλέπω; Ότι ο διχασμός είναι τέτοιος, που μόνο με κινηματογραφικούς όρους μπορείς να τον αποδώσεις. Ανατρέχω στον μεγάλο μετρ Δανίκα και ανασύρω τίτλους τού στυλ «Δυο ξένοι στην ίδια πόλη», «Κράμερ εναντίον Κράμερ», «Η Αγνή του λιμανιού», «Αμάρτησα για το παιδί μου», «Η Άπιστη» (και οι άπιστοι) και άλλα τέτοια. Ακούω και διάφορα για λίστες («λίστες του πασοκοΣίντλερ»): «Αυτός είναι δικός μας, αυτός όχι, είναι με τους άλλους» και με πιάνει η ώρα. Μετά βλέπω και κάτι περίεργους που τους είχε ξεχάσει ο Θεός να παρελαύνουν μπροστά στις κάμερες- πού πας ζόμπι της πολιτικής και δεν κάθεσαι σπίτι σου να δεις τηλεόρασηκαι φτιάχνομαι χειρότερα. Γιατί όλο αυτό μου δημιουργεί μια παρακμή άνευ προηγουμένου και μου ανοίγει τα μάτια γιατί το ΠΑΣΟΚ έχασε τόσο πολύ: επειδή πια δεν παράγει τίποτε. Ούτε ιδέες ούτε οράματα. Μόνον τα πρόσωπα ανακυκλώνει. Τα ίδια εκείνα φθαρμένα, απωθητικά πρόσωπα, που δεν θέλεις να ξέρεις (ότι υπάρχουν)... (ΤΑ ΝΕΑ)

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

«Το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση πολιτικής ταυτότητας». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν οι «πράσινοι» ψηφοφόροι, με βάση τα αποτελέσματα της μέτρησης της εταιρείας VPRC για την «Κ.Ε.». Μιας μέτρησης που ολοκληρώθηκε μόλις την Πέμπτη και η οποία δεν μένει στο τυπικό ερώτημα των ημερών «Παπανδρέου ή Βενιζέλος», αλλά επιχειρεί να ρίξει φως στον βαθύτερο προβληματισμό των πολιτών για τα αίτια της εκλογικής ήττας και της κρίσης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τα συμπεράσματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα και δείχνουν τον δρόμο στον οποίο πρέπει να κινηθεί όποιος τελικά κι αν εκλεγεί αρχηγός:
*Μόλις 32% από εκείνους που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ τη 16η Σεπτεμβρίου βλέπουν ότι το κόμμα τους έχει μεγάλες διαφορές με τη Ν.Δ., ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία τους δείχνουν να ζητούν πολιτική διαφοροποίηση από τη συντηρητική παράταξη. (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΣΤΟΧΟΣ: Η δημιουργία αριστερής τάσης στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΣΚΟΠΟΣ: Η αριστερή στροφή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΤΡΟΠΟΣ: Η μέσα από έναν σοβαρό, ανοικτό, διαδικτυακό (αρχικά) διάλογο, επεξεργασία βασικών θέσεων συμφωνίας, στα κεντρικά σημεία πολιτικής (ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΤΟΠ. ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ) και διαμόρφωση ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ, εν όψει του επόμενου Συνεδρίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σύντροφοι
Νομίζω οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι:

• Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  
• ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ (ΜΟΝΟ) Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ & ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΣΤΕΛΕΧΗ
  
• Η ΔΙΑΜΟΡΦΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΟΝΟ ΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΩΝ"
  
• ΣΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΨΗ & ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ, ΕΙΤΕ ΑΤΟΜΙΚΑ, ΕΙΤΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ.
  
• ΟΙ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ

Παίρνω αυτήν την πρωτοβουλία όχι γιατί είμαι πιό "έξυπνος" από κάποιους άλλους (πολλοί θα το έχετε σκεφθεί), ούτε ο πιό "ικανός", αλλά γιατί ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ.
Άς ξεκινήσουμε λοιπόν αυτήν την φιλόδοξη προσπάθεια!
Περιμένω τις απόψεις σας, τις πρώτες σκέψεις σας και..... συνεχίζουμε!

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!

Ας μην πέσουμε στην παγίδα που μας οδηγούν τα συμφέροντα και τα Μ.Μ.Ε. Μας οδηγούν σε μια "ποδοσφαιροποίηση" της διαδικασίας του τύπου "Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός".
Το ζήτημα δεν είναι "ποιος", αλλά "προς τα που"
Με λίγα λόγια το ζήτημα δεν είναι Παπανδρέου ή Βενιζέλος, αλλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. αριστερό, δημοκρατικό, στο πλευρό των μη προνομιούχων, ή ΠΑ.ΣΟ.Κ. κεντρώο (προς κεντροδεξιό) με μόνο στόχο την διαχείριση της εξουσίας.
Θεωρώ ότι ο Παπανδρέου διατυπώνει μία - έστω και αφηρημένη - αριστερή πρόταση, η οποία απέχει αρκετά από τις δικές μου θέσεις, ενώ αντίθετα ο Βενιζέλος μια συντηρητική "κυβερνητίστικη" αντίληψη (αδόκιμος ο όρος, αλλά αποτυπώνει αυτό που θέλω να πω).
Όμως πιστεύω ότι η βάση πρέπει να μπει ενεργά στο παιχνίδι. Όχι υπέρ του ενός ή του άλλου υποψήφιου Προέδρου κι όχι μόνο σήμερα και μέχρι την εκλογή, αλλά υπέρ μιας αριστερής στροφής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με συνεχή δράση και σήμερα και αύριο.
Κι εφ΄ όσον η βάση αρχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο τότε δεν υπάρχει ούτε κίνδυνος διάσπασης, ούτε θα αποτελεί καταστροφή ενδεχόμενη εκλογή του Βενιζέλου.
Οι ποδοσφαιρικού τύπου αντιπαραθέσεις μεταξύ μας βλάπτουν σοβαρά το Κίνημα.
Σεβασμός λοιπόν στις διαφορετικές απόψεις, σταθερή προσήλωση στις διαχρονικές αξίες και αρχές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΔΡΩΜΕΝΑ.
Όσοι οραματιζόμαστε ένα Κίνημα που δεν θα έχει ως μοναδικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας, αλλά θα συνδεδεμένο με τα κοινωνικά μαζικά κινήματα, τα συνδικάτα και την αυτοδιοίκηση θα προχωρά μπροστά, διατυπώνοντας ένα ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ για τον Λαό, ας μην μένουμε θεατές.
Για να το πω με ποδοσφαιρικούς όρους (που είναι της μόδας) ΑΣ ΜΗΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ, ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ!
ΠΡΟΤΑΣΗ; ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΜΕΛΩΝ & ΦΙΛΩΝ ΜΕ ΟΜΟΕΙΔΕΙΣ ΠΡΟΒΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ("ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ"), χωρίς αναφορά σε ηγέτες, ή στελέχη.
Το blog μου είναι ανοιχτό σε αυτήν την Κίνηση. Ποιοι ακολουθούν;

ΚΑΙ ΤΩΡΑ......ΣΚΑΣΜΟΣ

Αγανάκτησα.

Τι δεν είδα, τι δεν άκουσα αυτές τις ημέρες.

Από που να ξεκινήσω;
Από την απαράδεκτη εμφάνιση του Βενιζέλου το βράδυ των εκλογών (από το Ζάππειο κι όχι από την Χαριλάου Τρικούπη), που έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει την ήττα;

Από την "πασαρέλα" των επόμενων ημερών των κάθε φύσεως "στελεχών", που έτρεξαν να στοιχηθούν στους "παραταξιακούς στρατούς", μην και δεν προλάβουν;
Απο τις εμφανίσεις (και τις τοποθετήσεις) στα Μ.Μ.Ε. των θλιβερών απολογητών του ενός ή του άλλου "υποψήφιου αρχηγού";

Αισθάνηθηκα ντροπή. Ντροπή που μέσα σε λίγες μέρες οι "αγωνιστές" της προηγούμενης περιόδου εμφανίσθηκαν ως ανθρωπάρια που εκλιπαρούσαν την εύνοια του ισχυρού ή του εν δυνάμει ισχυρού.

Μετά αγανάκτησα. Αγανάκτησα με αυτήν την εικόνα. Πλήν ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων (Πάκαλος, Δαμανάκη και λίγοι άλλοι) έδειξαν όλοι αυτοί ότι το σημαντικότερο πράγμα που θεώρησαν ότι είχαν να κάνουν αυτήν την κρίσιμη περίοδο ήταν να διαφυλάξουν την "καρέκλα" του, την "θέση" τους. 'Οσο για το Κόμμα.... Ποιός νοιάζεται τώρα...

Όμως τώρα μπήκαν μπροστά οι κομματικές διαδικασίες. Τώρα συντεταγμένα θα μιλήσουμε. Για τα αίτια της ήττας, για την πολιτική μας, για την πρακτική μας. Και μετά θα εκλέξουμε δημοκρατικά τον ηγέτη μας.

Γι΄αυτό αγαπητοί "σύντροφοι" από δω και πέρα... σκασμός.

Από δω και πέρα η κοινωνική βάση του Κινήματος δεν θα σας ανεχθεί άλλο. Όχι βέβαια ότι θα ξεχάσει την στάση σας. Θα έρθουν κι άλλες εκλογές και τότε θαμιλήσουμε εμείς. ¨οχι στα τηλεποτικά παράθυρα, αλλά στην κάλπη. Σας θυμόμαστε όλους.

Από δω και πέρα.... σκασμός.

Γιατί εμάς που αποτελούμε την δύναμη του Κινήματος (έτσι δεν μας λέτε συνέχεια;) δεν μας νοιάζουν οι καρέκλες σας, δεν μας ενδιαφέρουν οι αγωνίες σας για το μέλλον σας, σε τελική ανάλυση δεν μας νοιάζει ούτε καν ποιός θα είναι ο ηγέτης.

Εμάς μας νοιάζει ποια πολιτική θα ακολουθήσει το Κίνημά μας. Εμείς θέλουμε να εγκαταλήψει την δεξιήζουσα εκσυγχρονιστική (βλέπε συντηρητική) πολιτική και να στραφεί προς τα αριστερά. Να συναντήσει πάλι την κοινωνική του βάση. Τον συνδικαλισμό, τα κοινωνικά Κινήματα, την Νεολαία.

Εσείς μπορείτε να συμβάλετε σ΄ αυτό; Αμφιβάλω.

Καντε στην άκρη λοιπόν. Βρείτε άλλη κομματική στέγη που μπορεί να σας υπόσχεται "λαμπρή καριέρα" και "σίγουρο μέλλον". Γιατί το μέλλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή θα είναι αριστερό ή δεν θα υπάρξει.

Κι εμείς θα αγωνιστούμε ΚΑΙ να είναι αριστερό ΚΑΙ να υπάρξει. Με εσάς ή χωρίς εσάς.

Και θα το πετύχουμε γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαστε εμείς, όχι εσείς.

Το καταλάβατε;

Σκασμός λοιπόν.

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Βρήκα αυτήν την επιστολή στο Blog"Political Vigilance" (http://politicalvigilance.blogspot.com/2007/09/vs.html)  και την δημοσιεύω γιατί με καλύπτει κατά το μεγαλύτερο μέρος της.

19 Σεπτέμβριος 2007 10:18 πμ
Ανώνυμος είπε...
Την πιο κάτω επιστολή απέστειλε στον Γ.Α.Παπανδρέου φίλος μου αριστερός, ο οποίος για 1η φορά μετά το 1993 (και για 2η φορά στην ζωή του) ψήφισε ΠΑ.ΣΟ.Κ. . Την δημοσιοποιώ με την άδειά του. Αξίζει να την διαβάσουμε.

Αγαπητέ πρόεδρε

Αντιλαμβάνομαι ότι οι ώρες είναι δύσκολες και το πλέον πιθανό είναι να μην διαβάσεις την επιστολή μου αυτή. Ανήκω στα πρόσωπα αυτά που όχι μόνο σε ψήφισαν προερχόμενα από την αριστερά , αλλά και σε στήριξαν στις πολιτικές επιλογές σου (από την σκοπιά της πολιτικής άποψης).
Τελικά υπάρχουν πολλά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τουλάχιστον 2 (δύο). Τούτο διαφαινόταν και στην κοινωνία από σειρά ετών, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του προκατόχου σου. (εμείς ως σκεπτόμενοι άνθρωποι τον έχουμε ανακηρύξει ως τον πλέον επιτυχημένο δεξιό πολιτικό της χώρας, πρωταθλητή στους «μονόδρομους» …). Δεν θα κάνω λόγο για κεντροδεξιό και κεντροαριστερό ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά για διεφθαρμένο και μη (έστω και εάν τα ρεύματα τελικά ταυτίζονται κατ’ αντιστοιχία). Τούτο αποτελεί και άποψη της κοινωνίας, της όποιας εναπομείνασας υγιώς σκεπτόμενης κοινωνίας. Διακρίνοντας αριστερή πολιτική κουλτούρα και σκέψη δηλώνω συμπαραστάτης σου σε όσες δύσκολες ημέρες έρχονται και σου ζητώ να μην εγκαταλείψεις την μάχη, όποιο και να είναι το τίμημα. Προχωρώντας στην ανάλυση των θέσεων μου για την εκλογική ήττα και το ποιόν των εσωκομματικών αντιπάλων σου θα ήθελα να σου εκθέσω τις κάτωθι απόψεις μου:

Α. Τα (κατά την γνώμη μου και όχι κατά σειράς σπουδαιότητας) αίτια της ήττας.

1. Εσωκομματική ηθελημένη φθορά:
- Με απουσία στήριξης πολιτικών θέσεων
- Με υποβόσκουσα και υφέρπουσα φθορά του προσώπου σου ως προς τις ικανότητές του (κυρίως εκφραστικές)
- Με ελεγχόμενες ψήφους προς τους αντιπάλους (βλ. Ρέθυμνο). Τούτο αποτελεί και κατάθεση δικής μου μαρτυρίας.
Η συμπεριφορά αυτή ήταν άμεσο συνεπαγόμενο προσωπικών υπερφιλοδοξιών και πολιτικών – οικονομικών εξαρτήσεων, όσων την διέπραξαν.

2. Κακή πολιτική πρακτική (όχι άποψη):
- Απουσία από τα κοινωνικά κινήματα στην βάση τους, απουσία από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Αναφέρομαι στην παντελή απουσία των στελεχών του κόμματος από την κοινωνική βάση, τους αγώνες και τις αγωνίες της. Τούτο αφορά όχι μόνο τον ψηφοφόρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον απλό πολίτη. Η κομματική νομενκλατούρα (καταγγελθείσα πολλάκις και ως διεφθαρμένη) εφάρμοσε το θεώρημα - τακτική της «περιστρεφόμενης καρέκλας», δηλ. ουδόλως ενδιαφέρθηκε για την επαφή της με τους πολίτες, ούτως ώστε να υπάρξει γνώση και διάχυση των πολιτικών θέσεων, αλλά και αμφίδρομα να εκφραστεί η κοινωνία συνδιαμορφώνοντας το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τούτο αποτέλεσε και εσκεμμένη ενέργεια των κομματικών στελεχών κάθε βαθμίδας, τα οποία ευθύς εξ αρχής ένοιωθαν να απειλούνται από τις πολιτικές σου θέσεις ιδίως για διαφάνεια και ανανέωση, αλλά και κατά κυριολεξία έφεραν τα βαρίδια μιας διεφθαρμένης ατομοκεντρικής συμπεριφοράς. Αποτέλεσμα ήταν να περνούν απαραδέκτως στην κοινωνία και χωρίς πολιτική αντίσταση οι θέσεις της κυβέρνησης και να διαμορφώνεται μία πλειοψηφία δεξιών και κεντροδεξιών απόψεων για κάθε πολιτικό ζήτημα. Ετσι, παρά τις εκπεφρασμένες προοδευτικές αριστερές πολιτικές θέσεις σου, αυτές ουδέποτε έγιναν ουσιαστικό κτήμα της κοινωνίας και ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο και ουσία των κοινωνικών κινημάτων και του ελληνικού λαού, παρότι μάλιστα οι απόψεις αυτές ήταν ουσιαστικά ταυτόσημες με τις θέσεις των κινημάτων. Η λαϊκή επιταγή «Γιώργο άλλαξε τα όλα» τούτο ακριβώς αφορούσε και αναφερόταν όχι μόνο σε πολιτικές, αλλά και σε πρόσωπα που κατέστησαν ζάμπλουτα και βρόγχος στο λαιμό της κοινωνίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάποτε στελέχωνε τα κοινωνικά κινήματα και πλέον εδώ και πολλά χρόνια είναι κυριολεκτικά απόν από αυτά.

- Εσφαλμένη επιλογή προσώπων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
Ο παράγοντας αυτός είναι άμεσο απότοκο του ανωτέρω προβλήματος. Ενώ κάποτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στελεχωνόταν από πρόσωπα που μετείχαν των κοινωνικών κινημάτων (ακόμα και εάν αυτά δεν ήταν μέλη του), το κόμμα πλέον έχοντας από το 1995 τουλάχιστον αποκοπεί από τα κινήματα αυτά (τα οποία το θεωρούσαν πολλές φορές αδιάφορο και άλλες τόσες φορές αντίθετο), δεν είχε την δυνατότητα να αντλήσει πολιτικό προσωπικό από την βάση της κοινωνίας και κατέφευγε σε λύσεις δύο τύπων:
α. Στην καθεστωτική αντίληψη της άνωθεν επιλογής προσώπων, τα οποία δεν εξέφραζαν τίποτε άλλο παρά την προσωπική τους ματαιόδοξη φιλοδοξία. Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία των αντιπάλων σου και εκφράζουν την λογική της κομματικής χειραγώγησης της κοινωνίας.
β. Στην εκ μέρους σου (και τούτο σου το χρεώνω) επιλογή προσώπων - υποψηφίων τα οποία δεν έχουν καμμία παρουσία και κοινωνική δράση, ούτε καν πολιτικό λόγο και σκέψη. Στο αυτό πλαίσιο κινείται και η επιλογή υποψηφίων, επιτυχημένων εκλογικά, αλλά χωρίς πολιτική κουλτούρα και σκέψη που επιβλήθηκαν εκ των άνωθεν και καρπούνται άλλων επιτυχιών (π.χ. Π. Φασούλας, Β. Πατουλίδου, ακόμα και της Φ. Γεννηματά).
Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε και δεν αναστράφηκε η αποκοπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την κοινωνία και τα κινήματά της. Η ορθή επιλογή είναι αυτονόητη: επιλογή μέσα από την κοινωνία των αξίων και των αξιών και όχι των τυχαίων. Τούτο θα αποτελούσε και την λύση για την ουσιαστική επανασύνδεση του κινήματος με την κοινωνία.

- Επικοινωνιακή πολιτική αντίστοιχη όχι με το ποιόν σου, (πολιτικό και προσωπικό) αλλά σύμφωνα με τα κελεύσματα των κεντροδεξιών βαριδίων και των Μ.Μ.Ε. . Επί παραδείγματι, η επικοινωνιακή πολιτική κατά τις πυρκαγιές θα επέβαλλε το αυτονόητο: να παραμείνεις στα φλεγόμενα χωριά και να δηλώσεις ότι δεν θα φύγεις εάν δεν σβήσουν οι φωτιές. Ακτιβιστικό μεν, ουσιαστικό δε για την σύνδεση και ταύτιση της πολιτικής με την κοινωνία.
Η παρουσία και επιρροή των «βαριδίων» στις πολιτικές σου επιλογές είναι και το κύριο αίτιο της εκφραστικής αδυναμίας που σου χρεώνουν οι πολιτικοί σου αντίπαλοι (εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και μίας υφέρπουσας και υποσυνείδητης φοβίας που χαρακτήριζε πολλές φορές τον λόγο σου και περνούσε προς τα έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο αριστερός δημοκρατικός λόγος είναι πύρινος και ρέει σαν ποτάμι. Τα φράγματα και οι φοβίες που προκαλούν τα κομματικά και λοιπά βαρίδια έπρεπε πολιτικά να έχουν ξεπεραστεί κατ’ απόλυτη απαίτηση της κοινωνίας των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Για μία σειρά από λόγους άμεσα εξαρτώμενους από τα ανωτέρω, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χαρακτηρίστηκε ως νεοδεξιό κομματικό μόρφωμα και ο πράγματι προοδευτικός πολιτικός σου λόγος έχασε την πειστικότητα του.

- Η διατήρηση αλλά και επανεμφάνιση στο προσκήνιο συγκεκριμένων προσώπων που αποτελούν για την κοινωνία ταυτόσημα της διαφθοράς (π.χ. Κ. Λαλιώτης, Β. Παπανδρέου, Μ. Αποστολάκη, Ε. Βενιζέλος και όσοι πλείστοι άλλοι), αλλά και της πολιτικής αναξιοπιστίας με κορυφαίο τον Κ. Σημίτη (τον αποπεμφθέντα πολλάκις από τον πατέρα σου λόγω της δεξιάς του αντίληψης και μέγα κοινωνικό διδάσκαλο του ατομισμού και των κεντροδεξιών πολιτικών μονόδρομων). Η παρουσία του τελευταίου στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών προβλημάτισε αλλά και εξόργισε σημαντικό αριθμό πολιτών που πίστευαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε απαλλαγεί από τις κεντροδεξιές πολιτικές επιρροές του. Εκείνη την στιγμή επαληθεύθηκαν οι σειρήνες περί νεοδεξιού κόμματος και χάθηκαν οι εκλογές και όσα είχες χτίσει με τον πολιτικό σου λόγο. Από την συμπεριφορά του μετά τις εκλογές μπορείς να κρίνεις την βασιμότητα των στοχεύσεών μου και το ποιόν του ανδρός.


Προτού εισέλθω στο κεφάλαιο περί εσωκομματικών αντιπάλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την γνώμη μου κύριο (εκ των ανωτέρω και πολλών άλλων) αίτιο της ήττας ήταν η συνεχιζόμενη και αναγόμενη σε σφάλματα των προηγουμένων ηγεσιών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποκοπή του από την κοινωνία και την κοινωνική του βάση.

Β. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι και η στάση που προτείνω σου.
1. Εσωκομματικά

Ο εσωκομματικός σου αντίπαλος έχει ένα και μοναδικό προσόν: εκφράζει ένα μεστό, δομημένο λόγο γεμάτο αποφασιστικότητα.
Αποτελεί εύκολη λεία για τη Νέα Δημοκρατία διότι:
- Είναι κεντροδεξιός, άρα πολιτικά ταυτόσημος με αυτή και εξαρτώμενο οικονομικών συμφερόντων.
- Εχει εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων διαπλοκής και διαφθοράς, πριν και κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, ομού με σειρά δεξιών επιχειρηματιών (μερικά εξ αυτών γνωρίζω άμεσα από την επαγγελματική μου ιδιότητα - μερικοί εξ αυτών διατηρούν και τα αποδεικτικά τραπεζικών καταθέσεων).
- Εχει επανειλημμένα ευρεθεί σε συγκεντρώσεις του ROTARY και άλλων προμασονικών οργανώσεων
- Δεν φρόντιζε ώστε να καλύπτει τις σεξουαλικές του ορέξεις, με αποτέλεσμα όλο το υπουργείο Πολιτισμού να γνωρίζει για τις εκδιδόμενες που τον επισκέπτονταν σχεδόν καθημερινά στο γραφείο του.
- Δεν είναι εργατικός και μάλιστα είναι το αντίθετο, είναι λίαν οκνηρός..

Πέραν των ανωτέρω, γύρω του συσπειρώθηκε σχεδόν το σύνολο των προσώπων, τα οποία ο Ελληνικός λαός κατηγορεί ως θιασώτες οικονομικών σκανδάλων, υπηρέτες του κεφαλαίου, τυχοδιώκτες, νεοδεξιούς και γενικά το σύνολο των προσώπων που ο αγνός λαός και οι σκεπτόμενοι πολίτες απεχθάνονται, αποστρέφονται και τους θεωρούν ανάξιους της εμπιστοσύνης του.

Αγαπητέ πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γνωρίζω ότι βρίσκεσαι σε δίλημμα για το τι θα πράξεις. Η άποψή μου είναι να προχωρήσεις πρώτα από όλα, όπως νοιώθεις εσύ, δίνοντας στην επάλξεις την μάχη για να απαλλάξεις την Ελληνική κοινωνία και την Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη από τα βαρίδια που την έφεραν σε αυτή την θέση και αποτελούν το όνειδός της. Ο παππούς σου δεν δίστασε να κηρύξει τον «ανένδοτο αγώνα» του κόντρα στα συμφέροντα του παλατιού και της οικονομικής νομενκλατούρας του τόπου που εμάστιζε τον Ελληνικό λαό. Προδόθηκε από αργυρώνητους κεντροδεξιούς όπως ο Μητσοτάκης. Ο πατέρας σου δεν δίστασε να έλθει σε ρήξη μαζί του για τα θέματα αυτά, να διαλύσει το φαύλο «κέντρο» και να κτίσει μια παράταξη που ανταποκρινόταν και εξέφραζε τις ανάγκες της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό η κοινωνία και η ιστορία τους δικαίωσε. Σήμερα η κοινωνία μας και η «Δημοκρατική Παράταξη» δεν έχει ανάγκη από κενόδοξη φαυλότητα, αλλά ζητάει τον εκφραστή των αγωνιών και αναγκών της για να εξέλθει από το πολιτικό τέλμα, να θέσει νέους στόχους και οράματα. Οφείλεις, πιστεύω, στις ιδέες και στα οράματά σου, στις ιδέες και στα οράματα ενός λαού, ακόμα και στα οράματα του πατέρα σου να δώσεις την μάχη σου και να συγκρουστείς με το κεντροδεξιό κομματικό κατεστημένο. Εάν δεν νικήσεις, προχώρα μπροστά, με το δικό σου κόμμα, με τις δικές σου ιδέες, όπως έπραξαν ο παππούς και ο πατέρας σου, η ιστορία και η κοινωνία θα σε δικαιώσουν για την μάχη που θα δώσεις, γιατί θα είναι μια μάχη δίκαιη, μια μάχη για το λαό, για μια δίκαιη δημοκρατική και ανεξάρτητη κοινωνία.


Υ.Γ.1 Οι σχαστικές τάσεις στο κόμμα, ως ιστορικό δεδομένο και από την άποψη της διαλεκτικής είναι διαχρονικό δεδομένο και μετά την επικράτηση Σημίτη έχει τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός σχάσης. Εκτίμησή μου είναι ότι πρόσωπα αυτά που σε μάχονται, κενά ποιότητος, πραγματικής κοινωνικής απεύθυνσης και ξεκάθαρης πολιτικής σκέψης, λειτούργησαν και λειτουργούν μόνο με βάση την προσωπική τυχοδιωκτική φιλοδοξία. Κατά συνέπεια λειτούργησαν και λειτουργούν ατομιστικά, εις βάρος της παράταξης και της ίδιας της κοινωνίας, την οποία εγκλωβίζουν και τελματώνουν. Για την «Δημοκρατική Παράταξη» και την κοινωνία είναι αναγκαίες οι καθαρές πολιτικές θέσεις και όχι φαύλοι και κομματικοί μηχανισμοί που λειτουργούν απροσδιόριστα, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς να αφουγκράζονται την κοινωνία και να πραγματώνουν τις ανάγκες της. Προχώρησε λοιπόν στον δικό σου ανένδοτο, έκφρασε και τον δικό μας ανένδοτο αγώνα για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, προόδου. Εμείς οι αταλάντευτοι, άφθαρτοι και ανιδιοτελείς οπαδοί μιας τέτοιας κοινωνίας θα γίνουμε θιασώτες της προσπάθειάς σου και θα σε στηρίξουμε.

Υ.Γ. 2 Τα ανωτέρω ισχύουν μόνο εφόσον οι διαφορές με τον Ε.Β. είναι πολιτικές, εάν πρόκειται για προσωποπαγείς διαφορές τότε δεν αφορούν την κοινωνία, την πραγματική πολιτική και τον αποστολέα της επιστολής αυτής.

ΔΗΛΩΣΗ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Ο λαός αποφάσισε, η ετυμηγορία του είναι σεβαστή. Το αποτέλεσμα είναι δυσμενές και, το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. Το ΠΑΣΟΚ, έδωσε μια μεγάλη μάχη, αλλά δεν κατόρθωσε να την κερδίσει. Στη μάχη αυτή, όλοι μας είχαμε συμμετοχή, ρόλο και ευθύνες. Πρώτος από όλους, εγώ.
Τούτη την ώρα, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους πολίτες, που στάθηκαν στο πλευρό μας, που έδωσαν μαζί μας την μάχη, για να φύγει η Δεξιά από την κυβέρνηση και να αποκτήσει η Ελλάδα όραμα, προοπτική, σιγουριά και ελπίδα. Θέλω να ευχαριστήσω, από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους, που μου έδειξαν τόση αγάπη και τόση συμπαράσταση στον κοινό μας αγώνα.
Κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια, για να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα και να πάμε όλοι μαζί την χώρα μπροστά. Κι αυτή η προσπάθεια, δεν μπορεί να σταματήσει. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η ευρεία Δημοκρατική και Προοδευτική Παράταξη απαιτεί βαθιές τομές, διψάει για Νέα Αλλαγή και την ανάγκη για μια Δίκαιη Κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ, κατέβηκε στις εκλογές, με ισχυρό και ανανεωμένο Πρόγραμμα. Είχαμε, όμως, απέναντί μας, τις επιφυλάξεις των πολιτών, για το αν το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εναλλακτική λύση.
Είχαμε απέναντί μας, την διαμαρτυρία του πολίτη, για την λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Είχαμε απέναντί μας, την αίσθηση του πολίτη ότι, τα χάλια της δημόσιας διοίκησης, τα σκάνδαλα, οι πυρκαγιές, η κομματικοκρατία, η κοινωνική αδικία, έχουν βαθύτερες ρίζες.
Είχαμε απέναντί μας, την διαμαρτυρία του πολίτη, για την λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Και το μήνυμά του είναι ότι θεωρεί ότι, και εμείς, έχουμε σημαντικές ευθύνες για την σημερινή κατάσταση στην χώρα. Ο δημοκρατικός λαός μας θέλει ανατρεπτικούς και καινοτόμους.
Είναι απόφασή μου, να προχωρήσουμε σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες, που θα κάνουν το Κίνημά μας πλειοψηφικό ρεύμα. Συντεταγμένα και συλλογικά, με οδηγό το καταστατικό μας και με μοναδική φροντίδα και στόχο το συμφέρον του τόπου, αλλά βεβαίως και της παράταξης, θα δούμε τι έφταιξε.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ, η λαϊκή μας βάση, θα έχουν τον λόγο. Αυτά, τα εγγυώμαι και, στο πλαίσιο αυτό, θα δρομολογήσω άμεσα τις διαδικασίες.
Σε ό,τι με αφορά, θα ζητήσω άμεσα από την βάση του ΠΑΣΟΚ, ν' ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου. Αυτοί θα κρίνουν. Ζητώ την εντολή, να προχωρήσω τις απαραίτητες, βαθύτερες και τολμηρότερες αλλαγές και, βεβαιώνω ότι, η Δημοκρατική Παράταξη, έχει και παρόν, και μέλλον.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2007

17/9 2007 18:52

--------------------------------------------------------------------------------
Εγγεγραμμένοι 9,913,725
Ενσωμάτωση 99.81 %
Ψήφισαν 74.14 %
Εγκυρα 97.33 %
Ακυρα/Λευκά 2.67 %

--------------------------------------------------------------------------------

Ν.Δ.          152 έδρες - ποσοστό 41.83 %
ΠΑ.ΣΟ.Κ. 102 έδρες - ποσοστό 38.10 %
Κ.Κ.Ε.         22 έδρες - ποσοστό   8.15 %
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.  14 έδρες - ποσοστό    5.04 %
ΛΑ.Ο.Σ.      10 έδρες - ποσοστό    3.80 %