Τα μέλη και οι φίλοι ας την στηρίξουν και να την διαδώσουν όπου και όσο μπορούν:
ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΕ ΟΥΣΙΑ
Τα μέλη και οι φίλοι ας την στηρίξουν και να την διαδώσουν όπου και όσο μπορούν:
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ
Με αφορμή την 6η επέτειο από την ημέρα που μεταφέρθηκαν οι πρώτοι κρατούμενοι στο κέντρο κράτησης του Γουαντάναμο, η Διεθνής Αμνηστία ζήτησε από βουλευτές από κοινοβούλια σε όλον τον κόσμο να υπογράψουν μια διακήρυξη με συγκεκριμένα αιτήματα προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να σταματήσουν οι παράνομες κρατήσεις του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και να κλείσει το κέντρο κράτησης στο Γουαντάναμο. Πάνω από 1.100 βουλευτές από χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Δανία, το Ισραήλ, το Μεξικό και το Μπαχρέιν ανταποκρίθηκαν. Από αυτούς 26 ήταν Έλληνες και δέκα έκαναν δηλώσεις κατά των αυθαίρετων κρατήσεων.
Οι βουλευτές υπέγραψαν τη διακήρυξη της Διεθνούς Αμνηστίας που συνοψίζει τα συγκεκριμένα βήματα που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ για να σταματήσει τις παράνομες κρατήσεις του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», με πρώτο βήμα το κλείσιμο του στρατοπέδου κράτησης στο Γουαντάναμο.
Οι Έλληνες Βουλευτές που υπέγραψαν τη διακήρυξη :
Νάσος Αλευράς (ΠΑΣΟΚ), Γιάννης Αμοιρίδης (ΠΑΣΟΚ), Μαρία Δαμανάκη (ΠΑΣΟΚ), Γιάννης Δραγασάκης (ΣΥΡΙΖΑ), Θάλεια Δραγώνα (ΠΑΣΟΚ), Θοδωρής Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ), Απόστολος Κακλαμάνης (ΠΑΣΟΚ), Περικλής Κοροβέσης (ΣΥΡΙΖΑ), Γιάννης Κουτσούκος (ΠΑΣΟΚ), Ηλίας Λαμπίρης (ΠΑΣΟΚ), Γιάννης Μανιάτης (ΠΑΣΟΚ), Αθανασία Μερεντίτη (ΠΑΣΟΚ), Γιάννης Μπανιάς (ΣΥΡΙΖΑ), Πάνος Μπεγλίτης (ΠΑΣΟΚ), Θεόδωρος Πάγκαλος (ΠΑΣΟΚ), Μιχάλης Παπαγιαννάκης (ΣΥΡΙΖΑ), Γιώργος Παπαδημητρίου (ΠΑΣΟΚ), Γιώργος Α. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), Φεβρωνία Πατριανάκου - Καραΐσκου (ΝΔ), Φίλιππος Πετσάλνικος (ΠΑΣΟΚ), Αστέριος Ροντούλης (ΛΑ.ΟΣ.), Σοφία Σακοράφα (ΠΑΣΟΚ), Παναγιώτης Σγουρίδης (ΠΑΣΟΚ), Μιχάλης Τιμοσίδης (ΠΑΣΟΚ), Βασίλης Τόγιας (ΠΑΣΟΚ), Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (ΠΑΣΟΚ).
Επίσης 10 Έλληνες Βουλευτές πρόσθεσαν με δηλώσεις τους τη φωνή τους στις φωνές εκατοντάδων πολιτικών, ηγετών και προσωπικοτήτων από ολόκληρο τον κόσμο που εκφράζουν την αντίθεσή τους για το κέντρο κράτησης του Γουαντάναμο και για τις παράνομες κρατήσεις του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» των ΗΠΑ.
Εσύ τι λες ? Θα συνεχίζεις να δίνεις την νοερή συγκατάθεση σου σε αυτό το απάνθρωπο έγκλημα ???
Mπες στην επίσημη σελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας και βγες από την λίστα των υποστηρικτών του Γκουαντάναμο !
Μέχρι στιγμής περισσότεροι από 191.000 πολίτες δηλώνουν ξεκάθαρα την αντίρρησή τους στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του George W. Bush τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία.
Με την υπογραφή μας στέλνουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα :
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008
"ΛΑΜΟΓΙΑ" και ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Υπάρχουν παντού. Σε όλους τους πολιτικούς χώρους, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.
Σε μια εποχή απαξίωσης της πολιτικής αποτελούν την επικρατούσα κοινωνική ομάδα.
Δεν έχουν ιδεολογία. Μπορείς να τους βρείς στο ΠΑΣΟΚ σήμερα στην ΝΔ αύριο, στον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΛΑΟΣ μεθαύριο.
Αν δεν μπορούν να έχουν αυθύπαρκτη παρουσία προσκολώνται σε κάποιον "ισχυρό" και κινούν τα νήματα.
Στις τοπικές κοινωνίες τους ξέρουν, τους αντιπαθούν, αλλά και τους φοβούνται.
Απωθούν τους πολίτες, αλλά συσπειρώνουν έναν κύκλο γύρω τους από ανθρώπους λιγούρηδες, δουλικούς και συμφεροντολόγους.
Η "τάξη τους" γιγαντώθηκε την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξακολουθούν να καθορίζουν τις εξελίξεις εντός του.
Μετά την ήττα ήσαν ¨κριτικοί" απέναντι στον Πρόεδρο γιατί "δεν έκανε αλλαγές", αλλά μέσα τους τον κατηγορούσαν γιατί δεν πήρε την εξουσία, για συνεχίσουν να παίζουν τα παιχνίδια τους. Γιατί έναν ακόμη βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι εκτός εξουσίας είναι σαν το ψάρι έξω απ΄ το νερό.
Μόλις είδαν ότι το κλίμα έγερνε υπέρ του Παπανδρέου έγιναν "ταλιμπάν του Παπανδρεϊσμού". Με το θράσσος που τους διακρίνει ισχυρίζονταν ότι "πάντα ήσαν με τον Παπανδρέου".
Για κριτική στο πρόσωπο του Προέδρου και των ηγετικών στελεχών φυσικά δεν μιλάμε. Ότι πεί ο Πρόεδρος, ότι πουν τα στελέχη. Είπαμε πάνω απ΄ όλα η εξουσία. Κι ελλείψει Κυβερνητικής καλή είναι και η Κομματική.
Σε όλα τα 'Όργανα" μέσα. Κι αυτοί κι η οικογένειά τους κι οι φίλοι τους και οι παρατρεχάμενοι τους. Αλίμονο. Αυτοί αποτελούν εγγύηση.
Όποιες "αλλαγές " γίνονται αφορούν τους άλλους ,όχι αυτούς. Αυτοί αποτελούν "σταθερή αξία".
Όποιος διανοηθεί να τους ασκήσει κριτική, αυτόματα μετατρέπεται σε "εχθρό του Κινήματος". Γιατί το Κίνημα "είναι αυτοί".
Αν λοιπόν θέλουμε ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΙΝΗΜΑ πρέπει τα ΛΑΜΟΓΙΑ να ΦΥΓΟΥΝ ΑΠ΄ ΤΗ ΜΕΣΗ.
Αλλιώς ας συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Σ΄ αυτό το ζήτημα τρίτος δρόμος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008
ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ.... ΚΟΛΛΙΑΣ
Διάβασα τα ονόματα που αποτελούν την Νομαρχιακή Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου Βόρειας Αττικής.
Υποτίθεται ότι οι Ν.Ο.Ε.Σ. απαρτίζονται, πέραν από τους θεσμικούς και από πρόσωπα που ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχουν αναπτύξει κοινωνική, πολιτική αυτοδιοικητική δραστηριότητα, η οποία τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έμαθα (και παρακαλώ ας μην αμφισβητηθεί) ότι τα ονόματα προτάθηκαν και από τους Βουλευτές της Περιφέρειας
Ώστε λοιπόν, αγαπητοί, ο Γιώργος Κόλλιας δεν είχε καμία δραστηριότητα μέχρι σήμερα που να τιμά το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν έγινε από 17 χρονών μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν ήταν ο ιδρυτής της Τ.Ο. Βαρνάβα.
Δεν χρημάτισε στην Νομαρχιακή Επιτροπή Ανατολικής (τότε) Αττικής.
Δεν χρημάτισε Μέλος του Επαρχιακού Γραφείου Βόρειας Αττικής.
Δεν ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Βαρνάβα (επί 6 χρόνια) , Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Καπανδριτίου (επί 3 χρόνια), Κοινοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης στον Βαρνάβα (επί 13 χρόνια) Πρόεδρος της Κοινότητας Βαρνάβα (επί 4 χρόνια) κι άλλα πολλά.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα ενάντια στον Χ.Υ.Τ.Α. Γραμματικού.
Δεν ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα για την στήριξη του Προέδρου, στην Βόρεια Αττική.
Δεν ήταν αυτός που αναζητούσατε όταν (και εάν) ερχόσασταν στον Βαρνάβα.
Αντίθετα είδαν ονόματα πολλών "προσωπικοτήτων" που προτείνατε, οι οποίοι μόνο αρνητικά συναισθήματα προκαλούν στους πολίτες. Ονόματα καταδικασμένων, ελεγχόμενων για κακοδιαχείριση κ.λ.π. κ.λ.π.
Δεν είναι αποτέλεσμα πικρίας τα παραπάνω, αλλά αγανάκτησης.
Το πρόβλημά μου δεν είναι να διοριστώ κάπου, άλλωστε όπου ασχολήθηκα ενεργά ήμουν ΠΑΝΤΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ, ΠΟΤΕ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ.
Το πρόβλημά μου είναι η έλλειψη εκτίμησης από την μεριά σας. Κι αυτό ακόμη, όμως θα μου ήταν παντελώς αδιάφορο, αν δεν είσασταν βουλευτές του Κόμματος για το οποίο έδωσα πολλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ επί 30 χρόνια, χωρίς ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ.
Ίσως όμως και να έχετε δίκιο. Ίσως δεν ταιριάζω στο σκηνικό που στήνετε για το δήθεν "Νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ.".
Επειδή δεν σκύβω σε κανέναν το κεφάλι. Επειδή δεν γλείφω κανέναν. Επειδή λέω ελεύθερα την γνώμη μου. Επειδή εγώ θεωρούσα μέχρι σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελπίδα για τον Λαό κι όχι χώρο προσωπικού βολέματος, πολιτικής & κοινωνικής ανόδου, προώθησης ατομικών κερδοφόρων δραστηριοτήτων.
Δεν ταιριάζω για σας στο νέο σκηνικό. Ίσως δεν ταιριάζω καν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Θα μου πείτε σιγά μην σας νοιάξει αν ένας κάποιος Κόλλιας αποχωρήσει, να μην πω ότι ίσως και να σας βολεύει. Το νέο σκηνικό απ΄ ότι φαίνεται θέλει καριερίστες . Να του χαίρεστε λοιπόν.
Ζητώ συγνώμη για τον κόπο που σας υπέβαλα να διαβάσετε τα παραπάνω.
Να είστε βέβαιοι ότι δεν θα σας ενοχλήσω ΠΟΤΕ στο μέλλον. Ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ
Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008
ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ;
Διάβασα στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» της 9 Ιανουαρίου 2008, στην στήλη «Αιχμές» άρθρο του κ. Ν. Κάτσικα, σχετικά με κάποιο παιχνίδι γνώσεων στο οποίο αναφέρεται ότι ο αείμνηστος Νίκος Τεμπονέρας «έπεσε νεκρός προσπαθώντας να θέσει τέλος σε κατάληψη Λυκείου στην Πάτρα το 1991».
Μάλιστα.
«έπεσε νεκρός». Δηλαδή; Γλίστρησε; Έπαθε έμφραγμα; Μήπως αυτοκτόνησε;
«προσπαθώντας να θέσει τέλος σε κατάληψη». Δηλαδή ; Ήταν τραμπούκος; Ήταν «αγανακτισμένος πολίτης»;
Συμμερίζομαι την αγανάκτηση του κ. Κάτσικα.
Το 1991 ήμουν τριαντάρης και ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι στην Κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία.
ΘΥΜΑΜΑΙ το κίνημα τα καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα
ΘΥΜΑΜΑΙ τις «ομάδες κρούσης» της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. (για όσους δεν θυμούνται, η Νεολαία της Νέας Δημοκρατίας) για το «σπάσιμο» των καταλήψεων δια της βίας.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν Καθηγητής (με το Κ κεφαλαίο) που συμπαραστεκόταν στους καταληψίες μαθητές.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι τα μέλη της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Σπίνος και Καλαμπόκας χτύπησαν με λοστό τον Καθηγητή, προσπαθώντας να εισβάλλουν, μαζί με άλλους ομοϊδεάτες τους, στο χώρο του Λυκείου ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ.
Το κακό, κατά την γνώμη μου, δεν είναι το γεγονός ότι ένας επιχειρηματίας (ο κατασκευαστής του παιχνιδιού) παραχαράσσει την ιστορία.
Το κακό είναι ότι κανείς δεν φρόντισε να την κρατήσει ζωντανή. Κανείς. Κόμματα, συνδικαλιστές Καθηγητές, συνδικαλιστές μαθητές, γονείς.
Αυτή η ιστορία πρέπει να διδάσκεται στα Σχολεία. Όχι απλώς για να καταδικασθούν στην συνείδηση του λαού ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ και οι πρακτικές τους,, αλλά για να τιμηθεί ο Άνθρωπος, ο Αγωνιστής, ο Ιδεαλιστής Καθηγητής (ξαναλέω το Κ κεφαλαίο) και να γίνει η πράξη του υπόδειγμα για το ποια πρέπει να είναι η στάση του σύγχρονου Εκπαιδευτικού.
Δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα. Κι αυτό είναι έγκλημα σε βάρος της ιστορίας. Σε βάρος της ιστορικής συνέχειας.
Αλήθεια τι θα πούμε στα παιδιά μας αύριο;
ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ. ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ.
Ακούσαμε κι αυτό στο εσωκομματικό πεδίο. «Κύκλοι του Ε. Βενιζέλου» είπαν… Δεν έχει σημασία τι είπαν. Δεν έχει καν σημασία αν είχαν δίκιο ή όχι (που μπορεί να είχαν και δίκιο). Σημασία έχει ότι «οι διαρροές», οι «κύκλοι» κι όλες οι σχετικές αθλιότητες δεν έχουν καμία θέση σε έναν δημοκρατικό κόμμα.
Για να μην τρελαθούμε τελείως δηλαδή.
Αλλιώς ήξερα ότι συμπεριφέρονται οι ανήκοντες σ΄ ένα κόμμα.
Λένε ευθέως αυτό που έχουν να πουν στα Όργανα του Κόμματός τους κι αναλαμβάνουν τις ευθύνες για όσα λένε.
Γίνεται διάλογος - έντονος αν χρειαστεί - και ξεκαθαρίζει η κατάσταση.
Εκτός κι αν αυτή η μεθοδολογία αποτελεί το «νέο» που ευαγγελίζεται ο σύντροφος Ευάγγελος.
Στήριξα τον Γ. Παπανδρέου, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να κάνω κριτική σε ενδεχόμενες λάθος – κατά την γνώμη μου- κινήσεις. Όμως δεν ανέχομαι τις υποκριτικές στάσεις, απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Κι αυτοί οι «κύκλοι» είναι υποκρισία σ΄ όλο της το μεγαλείο.
Σοβαρευτείτε σύντροφοι όλων των πλευρών και ιδίως εσείς οι λάτρεις των κύκλων και λοιπών γεωμετρικών σχημάτων.
Δεν βλέπετε γύρω σας;
Δεν παίρνετε τα μηνύματα των πολιτών;
Δεν νοιώθετε ότι προκαλείτε την οργή των πολιτών που – ακόμη- ελπίζουν στο ΠΑΣΟΚ;
Βγείτε έξω στην Κοινωνία. Απομακρυνθείτε από τους αυλοκόλακες ένθεν κι ένθεν κι αφουγκραστείτε. Αφουγκραστείτε την φωνή του μέσου πολίτη που η αγωνία του δεν είναι αν θα είναι Πρόεδρος ο Παπανδρέου ή όχι, ή ποιο θα είναι το μέλλον του Βενιζέλου.
Η αγωνία του είναι ποιος θα τον προστατεύσει από την αντιλαϊκή λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος θα ανοίξει έναν νέο δρόμο για την χώρα. Ποιος θα του δώσει ελπίδα για το αύριο.
Κι αυτόν τον κάποιον δεν τον βλέπει ακόμη στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτή Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ εμένα με θλίβει βαθύτατα. Εσάς;
Μερικά πράγματα, είτε μας αρέσουν, είτε όχι, είναι ξεκαθαρισμένα από μόνα τους.
Πρώτον το ΠΑΣΟΚ έχει Πρόεδρο εκλεγμένο μέσα από μια πρωτόγνωρη για την Χώρα μας και σχεδόν όλον τον κόσμο, δημοκρατική διαδικασία, άρα έχει την ευθύνη και πρέπει να έχει την δυνατότητα χάραξης πολιτικής.
Δεύτερον η υποψηφιότητα Βενιζέλου έλαβε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, άρα οφείλει και δικαιούται να έχει λόγο, στο μέτρο που του αναλογεί.
Τρίτον οι «Παπανδρεοφύλακες» και οι «Βενιζελοφύλακες» πρέπει να μαζέψουν τα σπαθιά στα θηκάρια τους και να εργαστούν για την ενότητα του Κινήματος. Κι αν δεν μπορούν ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΗΓΕΣΊΑ, να ανοίξουν τον δρόμο σ΄ αυτούς που και θέλουν και μπορούν.
Αρκετά μας στεναχωρήσατε, μας κουράσατε, μας απογοητεύσατε.
Κάνω, από αυτό το βήμα, μια έκκληση στους αγνούς, ιδεολόγους αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ.
Σύντροφοι.
Ας πάψουμε να στοιχιζόμαστε στους «κομματικούς στρατούς». Ας πάψουμε να κάνουμε ευχές για ενότητα. Ας θυμηθούμε ότι αυτό το Κίνημα δεν είναι κληρονομιά κανενός, δεν είναι έπαθλο κανενός.
Αυτό το Κίνημα είναι δικό μας.
ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ. Ας δημιουργήσουμε μια ακόμη «τάση» που δεν θα στοιχίζεται πίσω από κανέναν. Μια τάση που θα διεκδικεί ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ: ΕΝΟΤΗΤΑ, ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
Το οφείλουμε στο Κίνημα, στον Ιδρυτή του, στους τόσους συνεπείς αγωνιστές , ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ.
Το ότι μπορούμε είναι σίγουρο
Θέλουμε όμως;